Ούτε καν ο Πέρσης βασιλιάς Ξέρξης δεν πίστευε την Θεά Αθηνά ως ιδεοθεά (όπως θέλουν να μας την περάσουν τώρα κάποιοι σημερινοί μοντέρνοι συγγραφείς), γι’ αυτό ο Ξέρξης σεβόμενος την Θεϊκή Οντότητα της Ιλιάδας Αθηνάς, της έκανε θυσία χιλίων βοδιών.

Ούτε καν ο Πέρσης βασιλιάς Ξέρξης δεν πίστευε την Θεά Αθηνά ως ιδεοθεά (όπως θέλουν να μας την περάσουν τώρα κάποιοι σημερινοί μοντέρνοι συγγραφείς), γι’ αυτό ο Ξέρξης σεβόμενος την Θεϊκή Οντότητα της Ιλιάδας Αθηνάς, της έκανε θυσία χιλίων βοδιών.

Εδώ το μονοκόμματο κείμενο, για να μην με κατηγορήσουν κάποιοι συγγραφείς (που θέλουν με το ζόρι να κάνουν την Θεϊκή Οντότητα της Θεάς Αθηνάς, ιδεοθεά της φαντασίας τους), ότι κόβω και ράβω όπως με βολεύει.

«43. Τέλος ο στρατός έφτασε στον ποταμό Σκάμανδρο, που ήταν ο πρώτος ποταμός, από τότε που άρχισαν την εκστρατεία ξεκινώντας από τις Σάρδεις, που δεν ήταν αρκετός για να ξεδιψάσει τους άντρες και τα ζώα της στρατιάς, και σ’ αυτό ακριβώς το ποτάμι όταν έφτασε ο Ξέρξης, ανέβηκε στο Πέργαμο του Πριάμου, γιατί επιθυμούσε να χαρεί τη θέα του.

Όταν λοιπόν είδε το θέαμα και πληροφορήθηκε για το κάθε τι, θυσίασε χίλια βόδια προς τιμή της Ιλιάδας Αθηνάς, ενώ οι μάγοι έκαναν σπονδές προς τιμή των ηρώων».

(Ηρόδοτος, Πολύμνια, βιβλίο Ζ΄, 7.43.1 - 7.43.2), απόδοση στην νεοελληνική γλώσσα, Εκδόσεις Ζήτρος).

Μέχρι και ο Πέρσης βασιλιάς Ξέρξης πίστευε την Θεά Αθηνά ως Θεϊκή Οντότητα, θυσιάζοντας χίλια βόδια προς τιμήν της και κάποιοι σύγχρονοι συγγραφείς σήμερα θέλουν να μας αλλάξουν τα Ελληνικά Ιστορικά γεγονότα και να μας κάνουν με την προπαγάνδα τους και τις εικασίες τους (την Θεά Αθηνά και τους υπόλοιπους Θεούς των Ελλήνων), Ιδεοθεούς και φυσικές δυνάμεις, για πουλήσουν μάλλον κάποιο βιβλίο τους, ή ακόμη χειρότερα, να θελήσουν στο σήμερα να καταστρέψουν την σημερινή ανερχόμενη Ελληνική λατρεία του Ελληνικού Πανθέου… κάνοντας τις Θεϊκές Οντότητες των αρχαίων Ελλήνων και των σημερινών Ελλήνων Λατρευτών, Ιδεοθεούς και φυσικές δυνάμεις, για να ταιριάξουν με τον Σκεπτικισμό τους και την Αθεΐα τους, που θέλουν να προωθήσουν δόλια οι ίδιοι.

Οι Έλληνες κατάγονται από Τιτάνες και Θεούς και όχι από Ιδεοθεούς και φυσικές δυνάμεις.

Οι Έλληνες Λατρευτές θέλουν Ελληνική Λατρεία και Ελληνική Θρησκεία, Θεϊκών Οντοτήτων και όχι Θεούς ως Ιδέες, ή μόνον ως φυσικές δυνάμεις, ή μόνον ως συμβολισμούς.

Θέλει πολύ σκέψη Έλληνες Λατρευτές του Ελληνικού Πανθέου, για να καταλάβετε ότι κάποιοι συγγραφείς προωθούν σκόπιμα στα βιβλία τους τον Σκεπτικισμό τους και την Αθεΐα τους, με σκοπό να κάνουν την Ελληνική Λατρεία χωρίς Θεϊκές Οντότητες (κοινώς χωρίς αληθινούς Θεούς), για να επιβάλουν με αυτόν τον δόλιο τρόπο αυτές τις ανυπόστατες Ιδέες και εικασίες τους ;

Κοινώς θέλουν να κάνουν την Ελληνική λατρεία του Ελληνικού Πανθέου, την πρώτη άθεη Θρησκεία (αφού οι Θεοί της δεν θα μπορούν να σε βοηθήσουν σε κάποια δύσκολη στιγμή της ζωής σου), αφού θα ξέρεις ότι τους λατρεύεις μόνον ως απλές Ιδέες, ή φυσικές δυνάμεις, της επιβαλλόμενης δόλιας αθεΐας τους.

Έτσι όταν ως Έλληνας λατρευτής του Ελληνικού Πανθέου, που δεν θα έχει πια αληθινούς Θεούς (αλλά μόνον ιδεοθεούς, που θα ξέρει ότι σίγουρα δεν θα μπορούν να τον βοηθήσουν σε κάποια δύσκολη στιγμή της ζωής του), θα τον αναγκάσει το ζόρι κάποιας δύσκολης στιγμής του να θελήσει να ζητήσει βοήθεια αληθινού Θεού (ακόμη και από τον Γιαχβέ), όπως ζητούσαν την βοήθεια του Ιεχωβά και οι ίδιοι αυτοί συγγραφείς (που τώρα θέλουν να μας επιβάλλουν δόλια την λατρεία των Ιδεοθεών), όταν ακόμη ήταν και οι ίδιοι αυτοί συγγραφείς Μάρτυρες του Ιεχωβά και δεν δήλωναν όπως τώρα, δήθεν Σκεπτικιστές.

Λέτε τελικά Έλληνες λατρευτές του Ελληνικού Πανθέου, να μην έφυγαν ποτέ αυτοί οι συγγραφείς από πιστοί των Μαρτύρων του Ιεχωβά και να υπονομεύουν δόλια την ενότητα της αληθινής Επανελλήνισης, κάνοντας μέχρι και τις Θεϊκές Οντότητες των Θεών των Ελλήνων, Ιδεοθεούς και φυσικές δυνάμεις ;

Εδώ και το μονοκόμματο αρχαίο Ελληνικό κείμενο:

«[7.43.1] ἀπικομένου δὲ τοῦ στρατοῦ ἐπὶ ποταμὸν Σκάμανδρον, ὃς πρῶτος ποταμῶν, ἐπείτε ἐκ Σαρδίων ὁρμηθέντες ἐπεχείρησαν τῇ ὁδῷ, ἐπέλιπε τὸ ῥέεθρον οὐδ᾽ ἀπέχρησε τῇ στρατιῇ τε καὶ τοῖσι κτήνεσι πινόμενος, ἐπὶ τοῦτον δὴ τὸν ποταμὸν ὡς ἀπίκετο Ξέρξης, ἐς τὸ Πριάμου Πέργαμον ἀνέβη ἵμερον ἔχων θεήσασθαι. [7.43.2] θεησάμενος δὲ καὶ πυθόμενος ἐκείνων ἕκαστα τῇ Ἀθηναίῃ τῇ Ἰλιάδι ἔθυσε βοῦς χιλίας, χοὰς δὲ οἱ μάγοι τοῖσι ἥρωσι ἐχέαντο».

(Ηρόδοτος, Πολύμνια, βιβλίο Ζ΄, 7.43.1 – 7.43.2).

Αναρτήθηκε: Γεώργιος Γρηγορομιχελάκης : Συγγραφέας, Ιστορικός Ερευνητής.