Άγιος Γεώργιος: Τι ανθελληνικό και Εβραϊκό... θα ακούσετε στις Εβραιοχριστιανικές Εκκλησίες, στις 23 Απριλίου !!!

   Τα δικά μου σχόλια: Θα είναι πάντα μέσα σε παρένθεση και θα     έχουν πάντα στην αρχή (με κόκκινο χρώμα), το Σύμβολο αυτό @

« Δοξαστικὸν

Ἦχος πλ. Β'

Ἀξίως τοῦ ὀνόματος, ἐπολιτεύσω στρατιῶτα Γεώργιε· τὸν σταυρὸν γὰρ τοῦ Χριστοῦ, ἐπ' ὤμων ἀράμενος, τὴν ἐκ διαβολικῆς πλάνης χερσωθεῖσαν γῆν ἐκαλλιέργησας, καὶ τὴν ἀκανθώδη θρησκείαν τῶν εἰδώλων ἐκριζώσας (@ Την Θρησκεία των αρχαίων Ελλήνων, ξερίζωσε ο άγιος Γεώργιος), τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως κλῆμα κατεφύτευσας· ὅθεν βλυστάνεις ἰάματα, τοῖς ἐν πάσῃ τῇ οἰκουμένῃ πιστοῖς, καὶ Τριάδος γεωργός, δίκαιος ἀνεδείχθης· Πρέσβευε δεόμεθα, ὑπὲρ εἰρήνης τοῦ κόσμου, καὶ σωτηρίας τῶν ψυχῶν ἡμῶν». 

«Κανών β', ᾨδὴ δ', Ἕτερος τοῦ Μεγαλομάρτυρος
Ἦχος β'
Ἐλήλυθας ἐκ Παρθένου

Ὑμνοῦμέν σου, τοὺς ἀγῶνας Παμμάκαρ Γεώργιε, δι' ὧν καταβέβληκας, τὰ τῶν εἰδώλων σεβάσματα· πᾶσαν δὲ κατήργησας, την τῶν δαιμόνων ἀπάτην παναοίδιμε».

«Κανών α', ᾨδὴ ε', τοῦ Μεγαλομάρτυρος
Ἦχος α'
Ὀρθρίσωμεν ὄρθρου βαθέος

Ἑόρτιον κρότει σκιρτῶσα ἡ Ἐκκλησία, τὴν σεπτὴν Ἀνάστασιν τοῦ Σωτῆρος, καὶ τὴν νῦν μετάθεσιν τοῦ Ἀθλοφόρου ψάλλουσα· δύο τὰ καλὰ γὰρ συνέδραμον.

Δοξάζει σου τέρας τὸ ξένον θαυματοβρύτα, ὁ καλὸς Γλυκέριος, τὸν βοῦν οὗ περ θαυμαστῶς ἐζώωσας· αὐτὸν δὲ τῷ Κυρίῳ σου, ζῶσαν θυσίαν προσήνεγκας».

(@ Το βόδι του γεωργού Γλυκέριου, ανέστησε ο άγιος Γεώργιος και αυτό πρέπει να λέγεται και στην ψαλμωδία !!!

Για περισσότερες λεπτομέρειες γι΄ αυτό το θαυμαστό γεγονός... θα διαβάσετε παρακάτω !!! )

«Κανών α', ᾨδὴ θ', τοῦ Πάσχα
Ἦχος α'
Ὁ Εἱρμὸς

Μεγάλυνον, ψυχή μου, τὸν ἐθελουσίως παθόντα καὶ ταφέντα καὶ ἐξαναστάντα τριήμερον ἐκ τάφου.

Φωτίζου, φωτίζου ἡ νέα Ἱερουσαλήμ· ἡ γὰρ δόξα Κυρίου ἐπὶ σὲ ἀνέτειλε. Χόρευε νῦν, καὶ ἀγάλλου Σιών· σὺ δὲ ἁγνή, τέρπου, Θεοτόκε, ἐν τῇ ἐγέρσει τοῦ τόκου σου.

Μεγάλυνον, ψυχή μου, τὸν ἐξαναστάντα τριήμερον ἐκ τάφου Χριστὸν τὸν ζωοδότην.

Φωτίζου, φωτίζου ἡ νέα Ἱερουσαλήμ· ἡ γὰρ δόξα Κυρίου ἐπὶ σὲ ἀνέτειλε. Χόρευε νῦν, καὶ ἀγάλλου Σιών· σὺ δὲ ἁγνή, τέρπου, Θεοτόκε, ἐν τῇ ἐγέρσει τοῦ τόκου σου ».

(@ Να φωτίζεται η Νέα Ιερουσαλήμ και να χορεύει και να αγαλλιάται η Σιών, πολύ Ελληνικό το ακούω !!!)

«Θεοτοκίον

Σκηνὴ προετύπου σε, τοῦ Μαρτυρίου Πάναγνε, ἐν ᾗ πλάκες καὶ στάμνος, καὶ ἡ χρυσῆ κιβωτός· ὥσπερ γὰρ ἐκείνη ἐκεῖνα, οὕτω καὶ σύ, τὸν ἄναρχον Λόγον, ἐν γαστρὶ ἐχώρησας, Θεοτόκε σωματούμενον».

Καταβασία, Ἦχος α'

Ὁ ἄγγελος ἐβόα τῇ κεχαριτωμένῃ· Ἁγνὴ Παρθένε, χαῖρε, καὶ πάλιν ἐρῶ· Χαῖρε· ὁ σὸς υἱὸς ἀνέστη τριήμερος ἐκ τάφου.
Φωτίζου, φωτίζου ἡ νέα Ἱερουσαλήμ· ἡ γὰρ δόξα Κυρίου ἐπὶ σὲ ἀνέτειλε. Χόρευε νῦν, καὶ ἀγάλλου Σιών· σὺ δὲ ἁγνή, τέρπου, Θεοτόκε, ἐν τῇ ἐγέρσει τοῦ τόκου σου».

«Εἰσοδικὸν

Ἐν Ἐκκλησίαις εὐλογεῖτε τὸν Θεόν, Κύριον ἐκ πηγῶν Ἰσραήλ ».

(@ Δεν πιστεύω ότι μπορεί να μιλάει εδώ, για πηγές του Ισραήλ με γάργαρο νερό !!! Μάλλον για άλλες Εβραϊκές πηγές θα πρέπει να μιλάει... πού μάλλον από εκεί κάνουν γαργάρα τον Εβραιοχριστιανισμό τους, οι παπάδες !!! )

« Ἦχος πλ. α'
Μεγαλυνάριον

Ὁ ἄγγελος ἐβόα τῇ κεχαριτωμένῃ· Ἁγνὴ Παρθένε, χαῖρε, καὶ πάλιν ἐρῶ· Χαῖρε· ὁ σὸς υἱὸς ἀνέστη τριήμερος ἐκ τάφου.

Φωτίζου, φωτίζου ἡ νέα Ἱερουσαλήμ· ἡ γὰρ δόξα Κυρίου ἐπὶ σὲ ἀνέτειλε. Χόρευε νῦν, καὶ ἀγάλλου Σιών· σὺ δὲ ἁγνή, τέρπου, Θεοτόκε, ἐν τῇ ἐγέρσει τοῦ τόκου».

«Προφητείαις Ἡσαΐου τὸ Ἀνάγνωσμα
(Κεφ. 43, 9-14)

Τάδε λέγει Κύριος· Πάντα τὰ ἔθνη συνήχθησαν ἅμα καὶ συναχθήσονται ἄρχοντες ἐξ αὐτῶν. Τὶς ἀναγγελεῖ ταῦτα ἐν αὐτοῖς; ἢ τὰ ἐξ ἀρχῆς, τὶς ἀκουστὰ ποιήσει ἡμῖν; Ἀγαγέτωσαν τοὺς μάρτυρας αὐτῶν, καὶ δικαιωθήτωσαν. Καὶ εἰπάτωσαν ἀληθῆ. Γίνεσθέ μοι μάρτυρες, καὶ ἐγὼ μάρτυς Κύριος ὁ Θεός, καὶ ὁ παῖς, ὃν ἐξελεξάμην, ἵνα γνῶτε καὶ πιστεύσητε, καὶ συνῆτε, ὅτι ἐγὼ εἰμι. Ἒμπροσθέν μου οὐκ ἐγένετο ἄλλος Θεός, καὶ μετ ἐμὲ οὐκ ἔσται. Ἐγὼ εἰμι ὁ Θεός, καὶ οὐκ ἔστι πάρεξ ἐμοῦ ὁ σῴζων. Ἐγὼ ἀνήγγειλα καὶ ἔσωσα, ὠνείδισα, καὶ οὐκ ἦν ἐν ἡμῖν ἀλλότριος. Ὑμεῖς ἐμοὶ μάρτυρες, καὶ ἐγὼ Κύριος ὁ Θεός, ὅτι ἀπ' ἀρχῆς ἐγὼ εἰμι, καὶ οὐκ ἔστιν ὁ ἐκ τῶν χειρῶν μου ἐξαιρούμενος. Ποιήσω, καὶ τὶς ἀποστρέψει αὐτό;

Οὕτω λέγει Κύριος ὁ Θεός, ὁ λυτρούμενος ἡμᾶς, ὁ Ἅγιος Ἰσραήλ ».

(@ Για το Άγιο Ισραήλ θα ψάλλεις πάλι παπά ;

Για την Άγια Ελλάδα, δεν θα σε ακούσουμε καμιά φορά ;)

«Κανών α', ᾨδὴ α', τοῦ Μεγαλομάρτυρος
Ἦχος α'
Ἀναστάσεως ἡμέρα

Ὑπὲρ ἥλιον ἐξήστραψεν ἡ μνήμη σου νῦν, Μάρτυς Χριστοῦ ὁπλῖτα· τὰς γὰρ ἀκτῖνας παμφαεῖς, τῶν θαυμάτων τὰς αὐγάς, εἰς πᾶσαν τὴν γῆν, λαμπρῶς ἐξεδίσκευσε, φωτοφόρε Γεώργιε.

Μονομάχε μυριόνικε Χριστοῦ Ἀθλητά, δὸς μοι τοὺς ἄθλους μέλψαι, καὶ ἀγωνίσματα τὰ σά, ἅπερ ἔτλης ἀνδρικῶς, τῷ πόθῳ Χριστοῦ, σοφὲ ἐκπυρούμενος, ᾧ καὶ ἔζης γηθόμενος.

Νέος ὤφθης ἐν πολέμοις ἱκανὸς τῇ χειρί, ἄλλος Δαυῒδ ἀνδρεῖος· ὡς γὰρ αὐτὸς τὸν Γολιάθ, τὸν ἀντίπαλον καὶ σύ, νικᾷς (@ Νικά και ο άγιος Γεώργιος, σαν τον Εβραίο Δαυίδ, τον Έλληνα Κρητικό Φιλισταίο Γολιάθ) καθελών, βολαῖς ταῖς τῶν λόγων σου, στεφανῖτα Γεώργιε».

(@ Ας δούμε όμως από το βιβλίο: Αγίου Νικοδήμου Αγιορείτου, Συναξαριστής των δώδεκα μηνών του ενιαυτού. Τόμος Β´. Εκδόσεις Δόμος, 2005, (ολόκληρο το συναξάρι του αγίου Γεωργίου), για να μην λέτε ότι κόβω, ή ράβω όπως με βολεύει Εβραιοχριστιανοί !!! )

«23/04

Tω αυτώ μηνί KΓ΄, μνήμη του Aγίου ενδόξου Mεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Tροπαιοφόρου.

Eχθρούς ο τέμνων Γεώργιος εν μάχαις,

Eκών παρ’ εχθρού τέμνεται διά ξίφους.

Ήρε Γεωργίου τρίτη εικάδι αυχένα χαλκός.

Oύτος ο ένδοξος και θαυμαστός και μέγας Mάρτυς του Xριστού Γεώργιος, ήτον κατά τους χρόνους του βασιλέως Διοκλητιανού εν έτει σϟϛ΄ [296], καταγόμενος από την χώραν των Kαππαδοκών, εκ γένους λαμπρού και επιφανούς.

O οποίος, πρότερον μεν έλαμψεν εις την τάξιν των τριβούνων, ύστερον δε όταν έμελλε να μαρτυρήση, ήτον κόμης κατά το αξίωμα (ήτοι έπαρχος, ή ηγεμών, ή και στρατηλάτης).

Όταν δε ο ασεβής Διοκλητιανός εκίνησε διωγμόν κατά των Xριστιανών, και προσταγήν βασιλικήν εξέδωκεν, ότι όσοι μεν Xριστιανοί αρνούνται τον Xριστόν, αυτοί να αξιόνωνται τιμών βασιλικών, όσοι δε δεν πείθονται να τον αρνηθούν, αυτοί να λαμβάνουν ζημίαν τον θάνατον.

Όταν λέγω ταύτην την άθεον προσταγήν ο βασιλεύς έγραψε, τότε ο μέγας Γεώργιος παρών ευρεθείς, ανεκήρυξε τον εαυτόν του Xριστιανόν, και την των ειδώλων πλάνην ήλεγξε και ασθένειαν, περιγελών εκείνους οπού πιστεύουσιν εις αυτά.

Eπειδή δε, ούτε εις τας κολακείας και τας πολλάς υποσχέσεις του τυράννου επείσθη ο Άγιος, ούτε εις τας φοβέρας και απειλάς του, αλλά όλα τα εκαταφρόνησε, τούτου χάριν, πρώτον μεν εκτύπησαν αυτόν εις την κοιλίαν με το κοντάρι.

Tο δε κοντάρι, εκτύπησε μεν εις την σάρκα του Aγίου τόσον, οπού έτρεξεν εκείθεν αίμα πολύ, η δε μύτη του κονταρίου εγύρισεν οπίσω, όθεν και εφυλάχθη ο Άγιος αβλαβής.

(@ Τώρα έχουμε τα αλεξίσφαιρα: τότε οι Εβραιοχριστιανοί άγιοι, είχαν τ΄ αλεξικόνταρα !!!)

Έπειτα έδεσαν αυτόν εις ένα τροχόν, ο οποίος είχε τριγύρω εμπηγμένα σίδηρα κοπτερά, έπειτα άφησαν τον τροχόν να κυλίση εις ένα κατηφορικόν τόπον: τούτου χάριν το σώμα του Mάρτυρος κατεκόπη εις πολλά κομμάτια, κατεστάθη όμως πάλιν υγιές με επιστασίαν θείου Aγγέλου.

Όθεν επαραστάθη ο Άγιος εις τον Διοκλητιανόν και συγκάθεδρόν του Mαγνέντιον, οι οποίοι έτυχε τότε να θυσιάζουν εις τα είδωλα, και επειδή εφάνη σώος και αβλαβής από τοιαύτην φοβεράν βάσανον, διά τούτο πολλούς Έλληνας ετράβιξεν εις την πίστιν του Xριστού, οίτινες κατά προσταγήν του βασιλέως ευθύς απεκεφαλίσθησαν.

(@ Να πως πίστευαν αμέσως οι Έλληνες και ας τους σκότωνε αμέσως ο Διοκλητιανός !!! Αν πιστεύεις, να πιστεύεις αμέσως και να μην αλλάζεις, ακόμη και αν κινδυνεύει η ζωή σου... πού δεν κινδύνευε πριν από λίγα λεπτά !!! Αυτό δεν λέγεται πίστη, αλλά βλακεία και δεν νομίζω να το έκανε ποτέ κάποιος Έλληνας... έχοντας σώας τας φρένας !!! )

Tότε και η βασίλισσα Aλεξάνδρα επρόστρεξεν εις την πίστιν του Xριστού, και έμπροσθεν του ανδρός της Διοκλητιανού, ωμολόγησε τον Xριστόν Θεόν αληθινόν.

Eπίστευσαν δε και άλλοι πολλοί εις τον Xριστόν, με το να είδον τον Άγιον να βαλθή μεν εις τον λάκκον του ασβέστου, να μείνη δε από αυτόν αβλαβής.

Mετά ταύτα εκάρφωσαν εις τους πόδας του Aγίου υποδήματα σιδηρά, και τον ανάγκαζον διά να τρέχη.

Eίτα έδειραν αυτόν άσπλαγχνα με ξηρά νεύρα βοδίων.

O δε Mαγνέντιος εζήτησε να κάμη σημείον (@ Θαύμα) ο Άγιος, και να αναστήση ένα νεκρόν, ο οποίος προ πολλών χρόνων απέθανε και ενταφιάσθη εις ένα τάφον, ευρισκόμενον εκεί έμπροσθέν του.

Όθεν επροσευχήθη ο Άγιος επάνω εις την πλάκα του τάφου του.

Kαι, ω του θαύματος! ανέστη ο νεκρός, όστις προσκυνήσας τον Άγιον, εδόξασε την θεότητα και δύναμιν του Xριστού.

Eρώτησε δε αυτόν (@ Τον αναστημένο) ο βασιλεύς (@ Ρώτησε ο Διοκλητιανός), ποίος είναι, και πότε απέθανεν.

O δε νεκρός απεκρίθη, ότι είναι από τους ανθρώπους οπού έζουν προ του να έλθη ο Xριστός, ήτοι προ τριακοσίων χρόνων και επέκεινα, και ότι διά την πλάνην οπού είχεν εις τα είδωλα, κατεκαίετο εις το πυρ τόσους χρόνους.

(@ Έχουμε και λέμε: Το 303 μ.Χ., που πέθανε ο Άι Γιώργης... και τριακόσια χρόνια προ Α- Χριστού Ιησού και ακόμη πιό παλιά, που είχε πεθάνει ο αναστημένος νεκρός... μας κάνουν το λιγότερο: Εξακόσια χρόνια... ήταν νεκρός ο αναστημένος !!!

Κοινώς ο άγιος Γεώργιος: έκανε πολύ μεγαλύτερο θαύμα, από τον Εβραίο Ιησού (με την ανάσταση του Λαζάρου), που ήταν νεκρός περίπου τρείς ημέρες !!!

Εγώ πιστεύω: ότι αν είχε ακόμη λίγο χρόνο ο Άι Γιώργης, θα μπορούσε ν΄ αναστήσει και τους δεινόσαυρους, που δεν χωρούσαν στην κιβωτό του Νώε !!!)

Tούτο δε το θαύμα βλέποντες πολλοί Έλληνες, επίστευσαν εις τον Xριστόν, και με μίαν φωνήν εδόξαζον τον Θεόν.

(@ Δικαιολογημένα πίστεψαν οι Έλληνες... Δεν βλέπεις κάθε μέρα σκελετό να σου πιάνει συζήτηση !!!)

Mαζί δε με αυτούς ήτον και ο γεωργός Γλυκέριος, του οποίου το νεκρόν βόδι ανάστησεν ο Άγιος, ο οποίος επειδή εστερεώθη εις την πίστιν του Xριστού από το τοιούτον θαύμα, κατεκόπη με τα σπαθία υπό των απίστων, και έλαβεν ο αοίδιμος του μαρτυρίου τον στέφανον.

(@ Του ανέστησε το βόδι και όχι μόνο έγινε Εβραιοχριστιανός ο γεωργός Γλυκέριος, αλλά κάθισε και να τον σφάξουν !!!

Σκεφτείτε Έλληνες: να του ανέσταινε κι άλλο βόδι... θα μαθαίναμε ότι κάθισε να σφαχτεί, όλο του το σόι !!!)

(@ Ο γεωργός Γλυκέριος, πού του ανέστησε ο άγιος Γεώργιος, το βόδι !!! Απορώ, γιατί ο άγιος Γεώργιος δεν του έδωσε για καλύτερο δώρο, ένα τρακτέρ !!! )

Kοντά δε εις τους ειρημένους, και άλλοι πολλοί επίστευσαν εις τον Xριστόν, όταν είδον, πως ο Άγιος εμβαίνωντας μέσα εις τον ναόν των ειδώλων, (@ Ο άγιος Γεώργιος μπήκε σ΄ Ελληνικό ναό), επρόσταξεν ένα είδωλον να ειπή, εάν ο Xριστός ήναι Θεός, και εάν πρέπη να προσκυνούμεν αυτόν.

Tότε γαρ ο δαίμων, οπού εκατοίκει μέσα εις το είδωλον, θρηνώντας και βιαζόμενος απεκρίθη, ότι ο Xριστός είναι μόνος Θεός.

Όθεν διά τον λόγον τούτον εταράχθησαν όλα τα είδωλα, και έπεσον εις την γην και εσυντρίφθησαν.

(@ Τι να πρωτοπούμε: Ο άγιος Γεώργιος πιάνει συζήτηση μ΄ ένα άγαλμα, που είχε μέσα έναν δαίμονα και πέφτουν στην γη όλα τ΄ αγάλματα και σπάζουν !!!

Σιγά μην πιστέψουμε, ότι δεν έβαλε καθόλου το χεράκι του ο άγιος Γεώργιος !!!

Αλήθεια: Λέτε να έχουν δαίμονες και τα τωρινά αρχαία Ελληνικά αγάλματα, που βρίσκουν οι αρχαιολόγοι και έχουν γεμίσει τα μουσεία ;

Μάλλον αν είσαι πιστός Εβραιοχριστιανός, και αυτήν την βλακεία θα πρέπει να πιστεύεις !!!)

Oι δε λατρευταί των δαιμόνων (@ Πάλι οι Έλληνες έγιναν: Λατρευτές των Δαιμόνων), μη ημπορούντες πλέον να υποφέρουν, επίασαν τον Άγιον και έφερον αυτόν εις τον βασιλέα, ζητούντες ογλίγωρα να δώση την κατ’ αυτού απόφασιν.

O δε βασιλεύς επρόσταξε να αποκεφαλισθή ο Άγιος, ομού και η βασίλισσα Aλεξάνδρα.

(@ Να θυμάστε Έλληνες: ότι ο Διοκλητιανός, διέταξε να σκοτωθεί η δήθεν γυναίκα του Αλεξάνδρα !!!

Γιατί την λέω δήθεν, θα το μάθετε παρακάτω !!!)

Kαι ο μεν Άγιος απεκεφαλίσθη, η δε Aγία Aλεξάνδρα προσευχηθείσα εις την φυλακήν, παρέδωκε την ψυχήν της εις χείρας Θεού.

Tελείται δε η του Aγίου Σύναξις εις τον αγιώτατον Nαόν αυτού, τον ευρισκόμενον εις τόπον λεγόμενον Δεύτερον. (Tον κατά πλάτος Bίον του Aγίου όρα εις τον πεζογράφον Δαμασκηνόν.

Tον δε ελληνικόν αυτού Bίον συνέγραψεν ο Mεταφραστής, ου η αρχή· «Διοκλητιανός ο Pωμαίων αυτοκράτωρ» (ευρίσκεται εν τη Λαύρα, εν τη Iερά Mονή των Iβήρων και εν άλλαις), εν δε τη Mεγίστη Λαύρα ευρίσκεται και άλλο τούτου Mαρτύριον, ου η αρχή· «H μεν του Σωτήρος ημών Iησού Xριστού προαιώνιος Bασιλεία».)

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ (@ Του Νικόδημου του Αγιορείτου)

1. Σημειούμεν εδώ διά τους φιλογεωργίους τα ακόλουθα ταύτα. Δηλαδή, ότι εις τον Mεγαλομάρτυρα τούτον Γεώργιον δύω εγκώμια έπλεξεν ο θεσπέσιος Kρήτης Aνδρέας.

Ων το μεν έν, μετέφρασεν εις το απλούν η εμή αναξιότης, ου η αρχή· «Aεί μεν λαμπρά και πανεύφημα τα των Mαρτύρων μνημόσυνα».

Tο δε έτερον, ευρίσκεται εν τω Iερώ Kοινοβίω του Ξενοφώντος, μεταφρασθέν υπό του αοιδίμου Iωάννου Mυρέων, ου η αρχή· «Ήλιος μεν ανίσχων εκάστης ημέρας».

Oμοίως και Γρηγόριος Kωνσταντινουπόλεως ο Kύπριος, εγκώμιον έχει εις τον αυτόν, ου η αρχή· «Έθος τούτο των λόγοις αγωνιζομένων». (Σώζεται εν τω Πανηγυρικώ της Iεράς Mονής του Bατοπαιδίου και εν τη των Iβήρων.)

Eκτός δε των Kανόνων του Aγίου των περιεχομένων εν τοις Mηναίοις, έχει και ο Άγιος Kοσμάς Kανόνα εις την αυτού εορτήν εις ήχον δ΄, ειρμόν έχοντα· «Xοροί Iσραήλ».

(@ Για χορούς του Ισραήλ, βλέπω να μαθαίνουν καλά οι Εβραιοχριστιανοί !!! Χορούς και άσματα Ελληνικά... πότε έχουν σκοπό να μας πουν ; )

Oμοίως και ο Άγιος Aνδρέας ο Kρήτης, άλλον έχει Kανόνα εις την του Γεωργίου μεγαλειότητα, οκτωτρόπαρον σχεδόν όντα εν εκάστη ωδή, εις ήχον δ΄, ειρμόν έχοντα· «Tω οδηγήσαντι Θεώ».

Ωσαύτως και ο Άγιος Iωσήφ ο υμνογράφος οκτώηχον τελείαν Kανόνων έχει εις τον μέγαν τούτον Γεώργιον.

Δύω δε Kανόνας έχει κατά τον πλάγιον β΄ ήχον προς το «Ως εν ηπείρω πεζεύσας ο Iσραήλ», και προς το «Kύματι θαλάσσης».

(@ Πάλι ο Ισραήλ !!! Για την ΕΛΛΆΔΑ τίποτα ρε γαμώτο ; )

Άπαντες δε οι ρηθέντες Kανόνες ευρίσκονται κατά το ανωτέρω Iερόν Kοινόβιον του Ξενοφώντος, και ο βουλόμενος ζητησάτω εκείθεν.

Eυρίσκεται και είς Kανών πανηγυρικώτατος, εγκεντρισμένος εις την αυτού εορτήν από του Kανόνος της Λαμπράς, και τας αυτάς εκείνου έχων αρχάς, εν τω κελλίω του Aγίου Γεωργίου, τω επάνω των Kαρεών κειμένω, του μακαρίτου παπά Παρθενίου Ζωγράφου, ου και τα οστά μετά θάνατον, ευωδία πνευματική ο Kύριος ετίμησεν ως και τα λείψανα των Aγίων.

Σημείωσαι, ότι ο Kανών αυτός εμελουργήθη υπό του συγγραφέως της παρούσης βίβλου άριστα, ωσαύτως και κδ΄ Oίκοι εις τον Άγιον, άξιοι αναγνώσεως, και παρακλητικός Kανών ευρισκόμενος εν τω αυτώ κελλίω.

O δε Δαβίδ ο Aττικός, ήτοι ο εξ Aθηνών καταγόμενος, όστις εφιλοπόνησεν άριστα και ελλογιμώτατα τον εις την εορτήν του Aγίου Γεωργίου δεύτερον Kανόνα, ειρμόν έχοντα το «Aναστάσεως ημέρα», ο Δαβίδ λέγω ούτος, φαίνεται ότι ήτον Aγιορείτης.

Όθεν και το εν τη ενάτη ωδή τροπάριον εκείνο το λέγον «Γλυκύτατον δρόσον, όρη σταλάξατε και συ, κατ’ εξαίρετον σκίρτα, το Όρος το Άγιον, χόρευε νυν, και αγάλλου φαιδρώς. Eύρες και γαρ, κράτιστον τον μέγαν, Γεώργιον οροφύλακα».

Tο τροπάριόν φημι τούτο, εννοεί το Άγιον Όρος του Άθω, του οποίου οροφύλαξ υπάρχει ο μέγας Γεώργιος.

(@ Δεν κατάλαβα ακόμη: φυλάει ο Άι Γιώργης, το Άγιο Όρος να μην μπουν οι κλέφτες ;

Ή φυλάει το Άγιο Όρος, για μην φύγει από το περιβόλι της η Παναγία Μαριάμ... και χάσει την Ορθόδοξη παρθενία ; )

Kαθότι τρία Mοναστήρια εν τω αγιωνύμω Όρει εισίν, επί τω ονόματι του Aγίου Γεωργίου τιμώμενα.

Tο του Ξενοφώντος, το του Ζωγράφου, και το του Aγίου Παύλου. Όρα και εις το Nέον Eκλόγιον το αξιόλογον θαύμα του Aγίου Γεωργίου.

Eν δε τη Iερά Mονή των Iβήρων σώζεται και είς λόγος εις τα θαύματα του Aγίου Γεωργίου, ου η αρχή· «Oι των Θεού δωρεών αξιωθήναι ποθούντες».

2. Όρα κατά την εικοστήν πρώτην του παρόντος, ότε εορτάζεται η Aγία αύτη Aλεξάνδρα, και οι τρεις αυτής υπηρέται Aπολλώ, Iσαάκιος, και Kοδράτος».

(@ Ας μάθουμε όμως από τον Ορθόδοξο Συναξαριστή και για την Αγία Αλεξάνδρα, την ΔΉΘΕΝ γυναίκα του Διοκλητιανού !!!

Εδώ και το λίνκ του Ορθόδοξου Συναξαριστή:

http://www.saint.gr/320/saint.aspx

«Και όταν ο αυτοκράτορας καθύβρισε το Όνομα του Χριστού, εκείνη με ανδρεία φωνή διακήρυξε ότι καταγγέλλει ενώπιον του αληθινού Θεού τους διώκτες των Χριστιανών και ομολογεί και αυτή την πίστη της στον Ιησού Χριστού.

Ο αυτοκράτορας θέλησε να ερμηνεύσει τη δήλωση της ως διανοητική διατάραξη. Αλλά εκείνη διαμαρτυρήθηκε και επανέλαβε την ομολογία της.

Ο Διοκλητιανός τότε εξεμάνη. Ενώ αυτός ζητούσε να εξοντώσει τους Χριστιανούς, η κατάκτησή τους εισήλθε και στα ανάκτορα και η ίδια η βασίλισσα προέβαλε φανερά την ίδια πίστη και ήταν συνήγορός τους. Διέταξε λοιπόν την απαγωγή και την φυλάκισή της.

Στη φυλακή η Αγία πέρασε τη νύχτα με προσευχή για τον εαυτό της και παρακαλώντας τον Κύριο για την Εκκλησία Του, η οποία τόσο σφοδρά κλυδωνιζόταν.

Για την ζωή της δεν ενδιαφέρθηκε καθόλου.

Επιθυμούσε μάλιστα να λάβει μαρτυρικό θάνατο, αλλά δίσταζε.

Γνώριζε ότι για τον σύζυγό της δεν υπήρχε έλεος ενώπιον του Θεού που ήταν δίκαιος κριτής, δεν ήθελε όμως να επιβαρυνθεί η ενοχή του για το έγκλημα με το δικό της φόνο, και δεήθηκε προς τον Ύψιστο να παραλάβει την ψυχή της από την φυλακή εκείνη και να φανεί ευσπλαχνικός προς αυτή, για το ότι επί τόσο καιρό εκείνη παρακολουθούσε απαθής τους διωγμούς των Χριστιανών κοντά στο πλευρό του διώκτη αυτών.

Η δέησή της εισακούσθηκε. Δυο μέρες πριν από τη θανάτωση του Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου, το 303 μ.Χ., παρέδιδε την τελευταία της πνοή στη φυλακή».

(@ Κρατήστε Έλληνες, το 303 μ.Χ. , πού δήθεν πέθανε... η δήθεν γυναίκα του Διοκλητιανού, η αγία Αλεξάνδρα... γιατί αυτό θα σας προκαλέσει πολύ Ελληνικό γέλιο !!!)

(@ Ας μάθουμε όμως τώρα και από την Βικιπαίδεια, ποιά ήταν η αληθινή σύζυγος του Διοκλητιανού... πού δεν ήταν η Μαϊμού αγία Αλεξάνδρα !!!)

«Η Πρίσκα ήταν Ρωμαία αυτοκράτειρα, σύζυγος του Διοκλητιανού. Γέννησε μια κόρη που ονομαζόταν Βαλερία, η οποία υπήρξε η δεύτερη σύζυγος του αυτοκράτορα Γαλέριου. Απεβίωσε: 315 μ.Χ., Θεσσαλονίκη».

(@ Ας δούμε όμως τι γράφει για τον Διοκλητιανό και την αληθινή γυναίκα του Πρίσκα... και όχι την Αγία Αλεξάνδρα... Η Εγκυκλοπαίδεια του Μείζονος Ελληνισμού).

Εδώ και το λινκ της :

http://asiaminor.ehw.gr/forms/fLemmaBody.aspx?lemmaId=4101

«Δε γνωρίζουμε σχεδόν τίποτε για τη σύζυγό του Πρίσκα, ξέρουμε όμως ότι μαζί της απέκτησε το μόνο φυσικό του παιδί, την κόρη του Βαλέρια, την οποία πάντρεψε αργότερα με τον καίσαρα και μελλοντικό του διάδοχο, Γαλέριο.

Ενώ η Πρίσκα δεν πήρε ποτέ τον τίτλο της αυγούστας, η Βαλέρια ονομάστηκε Augusta και Mater castrorum.

Η Βαλέρια δεν απέκτησε ποτέ δικά της παιδιά, αλλά υιοθέτησε το νόθο γιο του Γαλέριου, Κανδιδιανό.

Μετά το θάνατο του Γαλέριου ο σφετεριστής Μαξιμίνος Δάια εξόρισε μητέρα και κόρη στη Συρία.

Το 315, κατά τη διάρκεια του δυναστικού ανταγωνισμού, ο Λικίνιος εκτέλεσε τις δύο γυναίκες και τον Κανδιδιανό.

(@ Αφού η αληθινή γυναίκα του Διοκλητιανού, η Πρίσκα... πέθανε το 315 μ.Χ, σ΄ εκτέλεση από αντίπαλο του Διοκλητιανού (όχι από τον ίδιο).... Πως γίνεται να είναι δήθεν γυναίκα του Διοκλητιανού, η Αγία Αλεξάνδρα... που πέθανε το 303 μ.Χ ;

Πως γίνεται αυτό ;

Πάλι Εβραιοχριστιανικό Θαύμα έχουμε και εδώ ; )

Οι πληροφορίες για την οικογένεια του Διοκλητιανού προέρχονται από τον Martindale, J.M., PLRE, βλ. λ. “Galeria Valeria”, “Prisca”, “Candidianus”. Η καλύτερη πηγή είναι ο Lactant., De mort. pers.15, 39, 50-51, και ο Ευτρ. 9.22 ».

(@ Ας δούμε όμως τι γράφει για την αιτία των διωγμών των Εβραιοχριστιανών, από τον Διοκλητιανό, Η Εγκυκλοπαίδεια του Μείζονος Ελληνισμού).

«Κατά το μεγαλύτερο διάστημα της βασιλείας του δε φαίνεται να τον απασχόλησε ιδιαίτερα το ζήτημα των άλλων θρησκειών της αυτοκρατορίας.

Το 303 ωστόσο, έπειτα από μια πυρκαγιά στη Νικομήδεια, που οφειλόταν μάλλον σε εμπρησμό, η οργή του ξέσπασε εναντίον των χριστιανών.

(@ Κοινώς: Οι Εβραιοχριστιανοί άρχισαν να καίνε δόλια, αρχαίους Ελληνικούς ναούς !!!)

Θέσπισε νομοθετικά μέτρα κατά του χριστιανισμού και υπέρ της ενίσχυσης των παραδοσιακών λατρειών και εξαπέλυσε διωγμό εναντίον των χριστιανών, που έμεινε γνωστός στην ιστορία ως διωγμός του Διοκλητιανού ».

(@ Όπως καταλάβατε Έλληνες: Το παραμύθι της ζωής του αγίου Γεωργίου... είναι μόνον για προβληματικά μυαλά... πού δεν θα γίνουν ποτέ προβληματισμένα, με τα τόσο γελοία παραμύθια που τους σερβίρουν !!!)

Αναρτήθηκε: Γεώργιος Γρηγορομιχελάκης : Συγγραφέας, Ιστορικός Ερευνητής.