ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΥΚΛΟΣ: Τελικά κρεμάστηκε, σταυρώθηκε, ή παλουκώθηκε, ο Εβραίος Α- Χριστός Ιησούς ; Σταυρός στα αρχαία Ελληνικά, σημαίνει: Όρθιος πάσσαλος, παλούκι.

Ας δούμε όμως πρώτα Ιουδαιοχριστιανοί: Τι λέει η Βικιπαίδεια, για την λέξη Σταυρός (για να μην λέτε ότι όλα αυτά, τα βγάζω από το κεφάλι μου) :

«Ομηρικά Έπη : Η λέξη απαντάται για πρώτη φορά στα Ομηρικά έπη (Ιλιάδα, Ω 453, Οδύσσεια, Ξ 11 / 9ος-8ος αιώνας Π.Κ.Χ.).

Και στις δύο αυτές περιπτώσεις, η λέξη αναφέρεται σε ευθύγραμμα τμήματα ξύλου (πόλους), προερχόμενα από κορμό ή κορμούς δένδρων (π.χ. έλατο), τα οποία, τοποθετημένα το ένα δίπλα στο άλλο και καρφωμένα στο έδαφος, χρησιμοποιήθηκαν σε κατασκευή κατοικίας.

Κλασσικά και Ελληνιστικά Χρόνια :

Η λέξη χαίρει ευρείας χρήσης κατά τους επόμενους αιώνες.

Θα την συναντήσουμε στον Ηρόδοτο («τρεις σταυρούς υπίστησι» - 6ος αιώνας Π.Κ.Χ.), στον Θουκυδίδη πολλές φορές ως υλικό κατασκευής ξύλινου τείχους (μάλιστα «σταύρωμα» είναι το τείχος από μυτερούς πασσάλους - 5ος αιώνας Π.Κ.Χ.).

Την χρησιμοποιεί επίσης ο Ξενοφών (5ος - 4ος αιώνας Π.Κ.Χ.) και ο Διόδωρος ο Σικελιώτης (1ος αιώνας Π.Κ.Χ.).

Μεταξύ των παραπάνω, η λέξη σημειώνεται με διάφορους τρόπους, ως « πάσσαλος , κορμός δέντρου, παλούκι >>, ως καυσόξυλο ή οχυρωματικό έργο.

Στον Αππιανό οι σταυροί ρίχνονται παράλληλα στην θάλασσα ώστε να τεθούν επάνω τους σανίδες και να σχηματιστεί μια πρόχειρη γέφυρα.

Διαφαίνεται ότι η αρχική χρήση του σταυρού ως μέσου θανατικής ποινής που προσέφερε ταυτόχρονα δημόσια έκθεση για παραδειγματισμό προήλθε από τους μυτερούς πασσάλους της αρχαιότητας, οι οποίοι ήταν σχεδιασμένοι έτσι ώστε να διέρχεται από μέσα τους το σώμα του επίδοξου εισβολέα στην προσπάθειά του να σκαρφαλώσει πάνω από το τείχος (Θουκυδίδης, Ξενοφών).

Οι αιχμάλωτοι ή καταδικασμένοι αργότερα τοποθετούνταν στην μυτερή κορυφή του ξύλου και η βαρύτητα αναλάμβανε τον βασανιστικό θάνατο.

Τελικά, πολλοί δένονταν ή καρφώνονταν στο ξύλο».

Ας δούμε τώρα Έλληνες, τι περιγράφει ο Όμηρος στην Οδύσσεια, όταν γράφει για σταυρούς: «…σταυρούς δ᾿ ἐκτὸς ἔλασσε διαμπερὲς ἔνθα καὶ ἔνθα, πυκνούς καί θαμέας...».

«Και πασσάλους έβαλε διαμπερές , πυκνούς και συχνούς….».

(Οδύσσεια : Ραψωδία Ξ , 11)

Εδώ περιγράφει ο Όμηρος: τον φράκτη πού έφτιαξε ο Εύμαιος, για το χοιροστάσιο του Οδυσσέα.

Εδώ είναι ξεκάθαρο: Ότι ο Όμηρος μιλάει, για πασσάλους περίφραξης !!!

Αλλά ας δούμε και ένα αρχαίο Ελληνικό κείμενο από τον Ξενοφώντα: Πού μπορούμε άνετα οι Έλληνες να καταλάβουμε, τι μπορεί να περιγράφει (παρόλο που μιλάει για Δεσπότη, σταυρούς και πρόβατα)… Αν και δεν έχει η περιγραφή, Αρχιμανδρίτη : Αρχηγό από το Εβραιοχριστιανικό μαντρί !!!) :

Ξενοφώντας :

Xenophon Hist., Anabasis
Book 7, chapter 4, section 14, line 5

«…καὶ ἡγεμὼν μὲν ἦν ὁ δεσπότης ἑκάστης τῆς οἰκίας· χαλεπὸν γὰρ ἦν ἄλλως τὰς οἰκίας σκότους ὄντος ἀνευρίσκειν ἐν ταῖς κώμαις· καὶ γὰρ αἱ οἰκίαι κύκλῳ περιεσταύρωντο μεγάλοις σταυροῖς τῶν προβάτων ἕνεκα ».

Στην Ελληνιστική κοινή γλώσσα (ακόμη και πολλά χρόνια, μετά τον θάνατο του Α- Χριστού Εβραίου Ιησού)… μαθαίνουμε από τις αρχαίες Ελληνικές παραπομπές, ότι ο πάσσαλος χρησιμοποιείται και για την τιμωρία του ανασκολοπισμού (Παλούκωμα).

Πλούταρχος : (Αρταξέρξης, 17, 7) : Έζησε 45 – 120, μετά Α- Χριστού Ιησού :

« Καὶ πρὶν ἐν ὑποψίᾳ γενέσθαι βασιλέα τοῦ πράγματος, ἐγχειρίσασα τοῖς ἐπὶ τῶν τιμωριῶν προσέταξεν ἐκδεῖραι ζῶντα, καὶ τὸ μὲν σῶμα πλάγιον διὰ τριῶν σταυρῶν ἀναπῆξαι , τὸ δὲ δέρμα χωρὶς διαπατταλεῦσαι».

Χαρίτων ο Αφροδισεύς : Έζησε τον Δεύτερο αιώνα, μετά Α- Χριστού Ιησού :

Chariton Scr. Erot., De Chaerea et Callirhoe
Book 3, chapter 4, section 18, line 4

«…ἀνεσκολοπίσθη (@ Παλουκώθηκε) δὲ πρὸ τοῦ Καλλιρόης τάφου καὶ ἔβλεπεν ἀπὸ τοῦ σταυροῦ (@ και έβλεπε από το παλούκι – πάσσαλο) τὴν θάλασσαν ἐκείνην, δι' ἧς αἰχμάλωτον ἔφερε τὴν Ἑρμοκράτους θυγατέρα, ἣν οὐκ ἔλαβον οὐδὲ Ἀθηναῖοι».

Αφού πάντοτε στα αρχαία Ελληνικά (ακόμη και πολλά χρόνια, μετά τον θάνατο του Α- Χριστού Εβραίου Ιησού)… Σταυρός σημαίνει πάσσαλος – παλούκι, και το μαρτύριο του ανασκολοπισμού (όπως διαβάσαμε πριν λίγο και στον Χαρίτων)…

Γιατί στα Χριστιανικά Ευαγγέλια (πού γράφτηκαν στα αρχαία Ελληνικά : Όχι όμως όλα)… να σημαίνει και να απεικονίζεται κάτι άλλο, εκτός από το όρθιο παλούκι και το μαρτύριο του ανασκολοπισμού;

Πολλά χρόνια (μετά τον θάνατο του Α- Χριστού Εβραίου Ιησού)… Δεν είχε αλλάξει η αρχαία Ελληνική έννοια της λέξης σταυρός, πού σήμαινε πάσσαλος - παλούκι… όπως θα δείτε και παρακάτω, σε πολλές παραπομπές αρχαίων Ελλήνων, Ρωμαίων, ακόμη και Εβραίων !!!

Αλήθεια, γιατί για τους Χριστιανούς, έπρεπε να σημαίνει κάτι άλλο... και να έχει το σχήμα, πού γνωρίζουμε τώρα ;

Θέλουν κάτι να κρύψουν οι Εβραιοχριστιανοί ;

Ας δούμε όμως τι σημαίνει η λέξη Σταυρός και στα Ελληνικά Λεξικά :

Λεξικόν της Νέας Ελληνικής Γλώσσης, Πρωΐας (εκδοτικός οίκος Δημητράκου) :

Σταυρός (ο) [ εκ της ριζ. στα-του ίστημι ] Πάσσαλος εστημένος όρθιος, άλλ. Χάραξ, σκόλοψ (@ ΓΙΑ ΑΝΑΣΚΟΛΟΠΙΣΜΟ), κοινώς : παλούκι .

παρ' αρχαίοις : περιβάλλω χώρον δια σταυρών, ήτοι πασσάλων, περιφράσσω, χαρακώ·

Ησύχιος : Σταυρός : Ξύλα ορθίως πεπηγότα .

Αλήθεια , τι είπε ο Παύλος (Σαούλ), για τον εσταυρωμένο Εβραίο Ιησού ;

Ο Α- Χριστός Ιησούς είναι… κατάρα ;

«Χριστὸς ἡμᾶς ἐξηγόρασεν ἐκ τῆς κατάρας τοῦ νόμου, γενόμενος ὑπὲρ ἡμῶν κατάρα• γέγραπται γάρ, Ἐπικατάρατος πᾶς ὁ κρεμάμενος ἐπὶ ξύλου».

(Προς Γαλάτας : Κεφάλαιο 3, παράγραφος , 13).

Ἀντίφωνον ΙΕ' Ἦχος πλ. β' Σήμερον κρεμᾶται ἐπὶ ξύλου, ὁ ἐν ὕδασι τὴν γῆν κρεμάσας.

Πάρτε εδώ, ακόμη άλλες Σαράντα πέντε (45) αρχαίες Ελληνικές, Ρωμαϊκές και Εβραϊκές παραπομπές (πού όταν μιλούν για σταυρό)… Εννοούν το παλούκι, τον πάσσαλο, την περίφραξη, ή τον ανασκολοπισμό (παλούκωμα)… Και μάλιστα πολλές από αυτές, είναι : πολλά χρόνια μετά τον θάνατο του Α- Χριστού Εβραίου Ιησού… Για να μάθετε επιτέλους Εβραιοχριστιανοί, τι σημαίνει η λέξη σταυρός !!!

Το τονίζω από τώρα: Δεν υπάρχει κανένα κείμενο της Ελληνικής, Ρωμαϊκής, ή Εβραικής Γραμματείας, πού να μιλάει για σταυρό, ή σταύρωση... Και να εννοεί το σχήμα του σταυρού... πού εφεύραν πολύ αργότερα στα κείμενα τους, οι Εβραιοχριστιανοί !!!

Αυτό αποδεικνύει και ένα άλλο πράγμα: Ότι τα Εβραιοχριστιανικά κείμενα (της Καινής Διαθήκης)... γράφτηκαν πολλά χρόνια αργότερα... Για να εννοούν κάτι άλλο ως σχήμα... εκτός του όρθιου πασσάλου περίφραξης, ή Δεσίματος σε Πάσσαλο, ή Πασσάλου Ανασκολοπισμού (Παλούκωμα, από τον κώλο !!!).

Εκτός αν τον Εβραίο Α- Χριστό Ιησού, τον Ανασκολόπισαν... και οι Εβραιοχριστιανοί ντρέπονται να μας το πουν ;

Πάντως αν ήθελε να ταπεινωθεί πολύ και να πονέσει πολύ ο Α- Χριστός Ιησούς (για να σώσει τους Εβραιοχριστιανούς, με την Θεϊκή Αποστολή του)... μάλλον Ανασκολοπισμό από τον κώλο θα πρέπει να διάλεξε ως μαρτύριο... για να ξεφτιλιστεί καλύτερα από όλους τους ανθρώπους... Και ας θέλουν να μας το κρύψουν αυτό, οι Εβραιοχριστιανοί !!!

Πάντως Εβραιοχριστιανοί: Δεν θα βρείτε πουθενά στην αρχαία Γραμματεία ... Κανένα απολύτως αρχαίο Ελληνικό, Ρωμαϊκό, ή Εβραικό κείμενο, που να μιλάει για σταυρό (ακόμη και την εποχή του Α- Χριστού Ιησού)... και να εννοεί το σχήμα πού εσείς επικαλείστε, ότι δήθεν σταύρωσαν τον Εβραίο Σωτήρα σας !!!)

Απολλώνιος :

Apollonius Soph., Lexicon Homericum
Page 144, line 13

«τάσσει δέ ποτε καὶ ἐπὶ τῆς καθ' ἡμᾶς ἐννοίας, καθ' ἣν λέγομεν ἐσπουδασμένως τόδε ποιεῖν. < σταυροί > καταπῆγες καὶ σκόλοπες καὶ πάντα τὰ διανιστάμενα ξύλα·ἀφ' ἧς ἐννοίας καὶ οἱ καθ' ἡμᾶς ὀνομάζονται».

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Απολλώνιος :

Apollonius Soph., Lexicon Homericum
Page 144, line 15

«…ὁ δὲ Ἡλιόδωρος σταυροὺς ἀπὸ τοῦ ἑστάναι, οἱ λεγόμενοι σκοπίοι».

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Θουκυδίδης :

Thucydides Hist., Historiae
Book 4, chapter 90, section 2, line 3

«…τάφρον μὲν κύκλῳ περὶ τὸ ἱερὸν καὶ τὸν νεὼν ἔσκαπτον, ἐκ δὲ τοῦ ὀρύγματος ἀνέβαλλον ἀντὶ τείχους τὸν χοῦν, καὶ σταυροὺς παρακαταπηγνύντες…».

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Θουκυδίδης :

Thucydides Hist., Historiae .
Book 4, chapter 69, section 2, line 7

«…καὶ τείχη διελομένη ἡ στρατιά, ἔκ τε τοῦ προαστείουλίθοις καὶ πλίνθοις χρώμενοι, καὶ κόπτοντες τὰ δένδρα καὶ ὕλην ἀπεσταύρουν εἴ πῃ δέοιτό τι· καὶ αἱ οἰκίαι τοῦ προαστείου ἐπάλξεις λαμβάνουσαι αὐταὶ ὑπῆρχον ἔρυμα».

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Θουκυδίδης :

Thucydides Hist., Historiae
Book 6, chapter 99, section 2, line 8

«…καὶ ἅμα καὶ ἐν τούτῳ εἰ ἐπιβοηθοῖεν, μέρος ἀντιπέμπειν αὐτοῖς τῆς στρατιᾶς καὶ φθάνειν αὐτοὶ προκαταλαμβάνοντες τοῖς σταυροῖς τὰς ἐφόδους, ἐκείνους δὲ ἂν παυομένους τοῦ ἔργου πάντας ἂν πρὸς σφᾶς τρέπεσθαι».

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Θουκυδίδης :

Thucydides Hist., Historiae
Book 6, chapter 100, section 3, line 3

«…καὶ ἐπαναχωρήσασα ἡ πᾶσα στρατιὰ τήν τε ὑποτείχισιν καθεῖλον καὶ τὸ σταύρωμα ἀνέσπασαν καὶ διεφόρησαν τοὺς σταυροὺς παρ' ἑαυτοὺς καὶ τροπαῖον ἔστησαν».

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Θουκυδίδης :

Thucydides Hist., Historiae
Book 7, chapter 25, section 6, line 3

«…προσαγαγόντες γὰρ ναῦν μυριοφόρον αὐτοῖς οἱ Ἀθηναῖοι, πύργους τε ξυλίνους ἔχουσαν καὶ παραφράγματα, ἔκ τε τῶν ἀκάτων ὤνευον ἀναδούμενοι τοὺς σταυροὺς καὶ ἀνέκλων καὶ κατακολυμβῶντες ἐξέπριον».

Παυσανίας : έζησε 110 - 180, μετά Α- Χριστού Ιησού :

Pausanias Perieg., Graeciae descriptio
Book 4, chapter 7, section 6, line 4

«…< ἐν > ὅσῳ δὲ οὗτοι συνεστήκασιν, ἐν τοσούτῳ τοὺς οἰκέτας ἐκέλευεν ὁ Εὐφαὴς πρῶτα μὲν τὰ κατὰ νῶτον τοῦ στρατοπέδου φράξασθαι τοῖς σταυροῖς, (@ Φράξτε με πασσάλους) μετὰ δὲ τὰ πλευρὰ ἀμφότερα».

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Παυσανίας : Έζησε 110 - 180, μετά Α- Χριστού Ιησού :

Pausanias Perieg., Graeciae descriptio
Book 1, chapter 18, section 3, line 1

«…κατὰ τοῦτο ἐπαναβάντες Μῆδοι κατεφόνευσαν Ἀθηναίων τοὺς πλέον τι ἐς τὸν χρησμὸν ἢ Θεμιστοκλῆς εἰδέναι νομίζοντας καὶ τὴν ἀκρόπολιν ξύλοις καὶ σταυροῖς ἀποτειχίσαντας».

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Παυσανίας : Έζησε 110 - 180, μετά Α- Χριστού Ιησού :

Pausanias Perieg., Graeciae descriptio
Book 1, chapter 13, section 6, line 12

«…οἱ δὲ ἐς πολιορκίαν εὐτρεπίζοντο, πρότερον ἔτι τῆς Σπάρτηςἐπὶ τοῦ πολέμου τοῦ πρὸς Δημήτριον τάφροις τε βαθείαις καὶ σταυροῖς τετειχισμένης ἰσχυροῖς , τὰ δὲ ἐπιμαχώτατα καὶ οἰκοδομήμασιν».

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Πλούταρχος : Έζησε 45 – 120 , μετά Α- Χριστού Ιησού :

Plutarchus Biogr., Phil., Titus Flamininus
Chapter 9, section 4, line 4

«…ὁ μὲν γὰρ ἀντικωμῳδῶν τὸν Ἀλκαῖον τῷ ἐλεγείῳ, παρέβαλλεν· Ἄφλοιος καὶ ἄφυλλος ὁδοιπόρε τῷδ' ἐπὶ νώτῳ Ἀλκαίῳ σταυρὸς πήγνυται ἠλίβατος· τὸν δὲ Τίτον φιλοτιμούμενον πρὸς τοὺς Ἕλληνας οὐ μετρίως παρώξυνε τὰ τοιαῦτα».

Πλούταρχος : Έζησε 45 – 120, μετά Α- Χριστού Ιησού :

Plutarchus Biogr., Phil., Pompeius
Chapter 35, section 1, line 7

«….πρὸς οὓς ὑπ' ὀργῆς καὶ φιλονεικίας ἐπιστρέψας τόν τε Κύρνον μόλις καὶ παραβόλως πάλιν διεπέρασεν ἐπὶ πολὺ σταυροῖς ὑπὸ τῶν βαρβάρων ἀποκεχαρακωμένον…».

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Πλούταρχος : Έζησε 45 – 120 , μετά Α- Χριστού Ιησού :

Plutarchus Biogr., Phil., Pompeius
Chapter 62, section 4, line 7

«…ὁ δὲ Καῖσαρ, ὡς εἶδεν ἐκλελειμμένα τὰ τείχη, τὴν φυγὴν αἰσθόμενος μικροῦ μὲν ἐδέησε διώκων τοῖς σταυροῖς καὶ τοῖς ὀρύγμασι περιπετὴς γενέσθαι, τῶν δὲ Βρεντεσίνων φρασάντων φυλαττόμενος τὴν πόλιν καὶ κύκλῳ περιϊὼν ἀνηγμένους εὗρε πάντας πλὴν δυεῖν πλοίων στρατιώτας τινὰς οὐ πολλοὺς ἐχόντων».

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Πλούταρχος : Έζησε 45 – 120, μετά Α- Χριστού Ιησού :

Plutarchus Biogr., Phil., Dion
Chapter 48, section 2, line 2

« Τραπόμενος δὲ πρὸς τὸ διατείχισμα, τῶν μὲν Συρακοσίων ἕκαστον ἐκέλευσεν ἕνα κόψαντα σταυρὸν ἐγγὺς καταβάλλειν, τοὺς δὲ ξένους ἐπιστήσας διὰ νυκτός, ἀναπαυομένων τῶν Συρακοσίων, ἔλαθεν ἀποσταυρώσας τὴν ἀκρόπολιν, ὥστε μεθ' ἡμέραν τὸ τάχος καὶ τὴν ἐργασίαν θεασαμένους ὁμοίως θαυμάζειν τοὺς πολίτας καὶ τοὺς πολεμίους».

Πλούταρχος : Έζησε 45 – 120, μετά Α- Χριστού Ιησού :

Plutarchus Biogr., Phil., Aratus
Chapter 40, section 7, line 3

«…οὗτος μὲν οὖν, προσγενομένων αὐτῷ τῶν τὴν λεγομένην Ἀκτὴν κατοικούντων καὶ τὰς πόλεις ἐγχειρισάντων, ἀπεσταύρου καὶ περιετείχιζε τὸν Ἀκροκόρινθον».

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Όμηρος : Ιλιάδα : ΡΑΨΩΔΙΑ Ω ( 24 ), στίχος 453.

Homerus Epic., Ilias
Book 24, line 453

«…ἀλλ' ὅτε δὴ κλισίην Πηληϊάδεω ἀφίκοντο ὑψηλήν, τὴν Μυρμιδόνες ποίησαν ἄνακτι δοῦρ' ἐλάτης κέρσαντες· ἀτὰρ καθύπερθεν ἔρεψαν λαχνήεντ' ὄροφον λειμωνόθεν ἀμήσαντες· ἀμφὶ δέ οἱ μεγάλην αὐλὴν ποίησαν ἄνακτι σταυροῖσιν πυκινοῖσι· θύρην δ' ἔχε μοῦνος ἐπιβλὴς εἰλάτινος, τὸν τρεῖς μὲν ἐπιρρήσσεσκον Ἀχαιοί, τρεῖς δ' ἀναοίγεσκον μεγάλην κληῗδα θυράων τῶν ἄλλων·…».

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Ηρόδοτος :

Herodotus Hist., Historiae
Book 5, section 16, line 7

«Τοὺς δὲ σταυροὺς τοὺς ὑπεστεῶτας τοῖσι ἰκρίοισι τὸ μέν κου ἀρχαῖον ἔστησαν κοινῇ πάντες οἱ πολιῆται, μετὰ δὲ νόμῳ χρεώμενοι ἱστᾶσι τοιῷδε· κομίζοντες ἐξ ὄρεος τῷ οὔνομά ἐστι Ὄρβηλος κατὰ γυναῖκα ἑκάστην
ὁ γαμέων τρεῖς σταυροὺς ὑπίστησι· ἄγεται δὲ ἕκαστος συχνὰς γυναῖκας».

Ξενοφώντας :

Xenophon Hist., Anabasis
Book 5, chapter 2, section 21, line 2

«…ἐνταῦθα παρεσκευάζοντο τὴν ἄφοδον, καὶ τοὺς μὲν σταυροὺς ἕκαστοι τοὺς καθ' αὑτοὺς διῄρουν, καὶ τοὺς ἀχρείους καὶ φορτία ἔχοντάς τε ἐξεπέμποντο καὶ τῶν ὁπλιτῶν τὸ πλῆθος, καταλιπόντες οἱ λοχαγοὶ οἷς ἕκαστος ἐπίστευεν».

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Διόδωρος Σικελιώτης :

Diodorus Siculus Hist., Bibliotheca historica (lib. 1-20)
Book 17, chapter 71, section 6, line 2

«…ἑκάστη δὲ τῶν πλευρῶν ἔχει πύλας χαλκᾶς καὶ παρ' αὐτὰς σταυροὺς χαλκοῦς (@ Πασσάλους χάλκινους) εἰκοσιπήχεις , οὓς μὲν πρὸς τὴν ἐκ τῆς θέας κατάπληξιν, ἃς δὲ πρὸς ἀσφάλειαν ἡρμοσμένας».

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Λουκιανός : Προμηθέας : Έζησε 125 - 180, μετά Α- Χριστού Ιησού :

Lucianus Soph., Prometheus
Section 1, line 19

« {ΕΡΜΗΣ} Εὖ λέγεις· ἀπόξυροί τε γὰρ αἱ πέτραι καὶ ἀπρόσβατοι πανταχόθεν, ἠρέμα ἐπινενευκυῖαι, καὶ τῷ ποδὶ στενὴν ταύτην ὁ κρημνὸς ἔχει τὴν ἐπίβασιν, ὡς ἀκροποδητὶ μόλις ἑστάναι, καὶ ὅλως ἐπικαιρότατος ἂν ὁ σταυρὸς γένοιτο».

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Λουκιανός : Προμηθέας : Έζησε 125- 180, μετά Α- Χριστού Ιησού :

Lucianus Soph., Prometheus
Section 9, line 5

«…διὰ τοῦτο ἐχρῆν, τὸ τοῦ λόγου, τῇ γῇ τὸν οὐρανὸν ἀναμεμῖχθαι καὶ δεσμὰ καὶ σταυροὺς καὶ Καύκασον ὅλον ἐπινοεῖν καὶ ἀετοὺς καταπέμπειν καὶ τὸ ἧπαρ ἐκκολάπτειν ; ».

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Λουκιανός : Προμηθέας : Έζησε 125 - 180, μετά Α- Χριστού Ιησού :

Lucianus Soph., Prometheus
Section 10, line 4

«….ἀλλ' ὅμως ἐκείνων οὐκ ἔστιν ὅστις τῷ μαγείρῳ σταυροῦ ἂν τιμήσαιτο, εἰ τὰ κρέα ἕψων καθεὶς τὸν δάκτυλον τοῦ ζωμοῦ τι περιελιχμήσατο ἢ ὀπτωμένων ἀποσπάσας τι κατεβρόχθισεν, ἀλλὰ συγγνώμην ἀπονέμουσιν αὐτοῖς· εἰ δὲ καὶ πάνυ ὀργισθεῖεν, ἢ κονδύλους ἐνέτριψανἢ κατὰ κόρρης ἐπάταξαν, ἀνεσκολοπίσθη (@ Παλουκώθηκε) δὲ οὐδεὶς παρ' αὐτοῖς τῶν τηλικούτων ἕνεκα».

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Διονύσιος ο Αλικαρνασεύς :

Dionysius Halicarnassensis Hist., Rhet., Antiquitates Romanae
Book 8, chapter 21, section 2, line 6

«…ἀποστὰς οὖν τῆς πολιορκίας ὁ Μάρκιος περιετάφρευε κύκλῳ τὴν πόλιν καὶ ἀπεσταύρου, τὰς ὁδοὺς φυλάττων , ἵνα μήτ' ἀγορὰ μήτ' ἐπικουρία τις αὐτοῖς ἔξωθεν προσγένοιτο».

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς :

Dionysius Halicarnassensis Hist., Rhet., Antiquitates Romanae
Book 12, chapter 6, section 6, line 4

«… τῆς δὲ πράξεως περιφανοῦς γενομένης συλληφθέντες οἱ πρῶτοι συνθέντες τὴν ἐπιβουλὴν καὶ μαστιγωθέντες ἐπὶ τοὺς σταυροὺς (@ Μαστιγώθηκαν στους πασσάλους) ἀπήχθησαν· τῶν δὲ μηνυσάντων αὐτούς, ὄντων δυεῖν, ἐλευθερίαν τε (@ Τους είπαν, όταν έδυε, θα τους ελευθέρωναν) καὶ δραχμὰς

< χιλίας > ἑκάτερος ἔλαβεν ἐκ τοῦ δημοσίου».

Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς :

Dionysius Halicarnassensis Hist., Rhet., Antiquitates Romanae
Book 9, chapter 8, section 3, line 3

«…ὡς γὰρ ἤρξαντο τὰς ἐξόδους τοῦ χάρακος ἀποταφρεύειν τε καὶ ἀποσταυροῦν οἱ πολέμιοι, δυσανασχετήσαντες οἱ Ῥωμαῖοι ἐπὶ τῷ ἔργῳ, τέως μὲν κατ' ὀλίγους, ἔπειτ' ἀθρόοι συντρέχοντες ἐπὶ τὰς σκηνὰς τῶν ὑπάτων ἐκεκράγεσάν τε καὶ προδοσίαν αὐτοῖς ἐνεκάλουν, καὶ εἰ μή τις ἡγήσεται σφίσι τῆς ἐξόδου, δίχα ἐκείνων αὐτοὶ τὰ ὅπλα ἔχοντες ἐπὶ τοὺς πολεμίους ἔλεγον ἐξελεύσεσθαι».

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Πολύβιος : Έλληνας ιστορικός :

Polybius Hist., Historiae
Book 4, chapter 56, section 8, line 2

«…διόπερ ἀγωνιῶντες οἱ Σινωπεῖς μήποτε κατὰ τὴν ἀπὸ τῆς Ἀσίας πλευρὰν ὁ Μιθριδάτης συστησάμενος ἔργα, καὶ κατὰ τὴν ἀπέναντι ταύτης ὁμοίως ποιησάμενος ἀπόβασιν κατὰ θάλατταν εἰς τοὺς ὁμαλοὺς καὶ τοὺς ὑπερκειμένους τῆς πόλεως τόπους, ἐγχειρήσῃ πολιορκεῖν αὐτούς, ἐπεβάλοντο τῆς χερρονήσου κύκλῳ τὸ νησίζον ὀχυροῦν, ἀποσταυροῦντες καὶ περιχαρακοῦντες τὰς ἐκ θαλάττης προσβάσεις…».

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Ιούλιος Πολυδεύκης : Έλληνας ρήτορας, φιλόσοφος, σοφιστής:

Έζησε το 180 – 238, μετά Α- Χριστού Ιησού :

Julius Pollux Gramm., Onomasticon
Book 1, section 161

«…ἐρεῖς δὲ τάφρον ἠλάσαντο, ἐκοίλαναν, ἐβαθύναντο, ἀπετάφρευσαν, σταυροὺς ἐπήξαντο,(@ πασσάλους έμπηξαν) χαρακώματα ἐποιήσαντο, περιεσταύρωσαν, ἀπεσταύρωσαν, χάρακα ἐβάλοντο, περιεχαράκωσαν, ἐφράξαντο».

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Ιούλιος Πολυδεύκης : Έλληνας ρήτορας, φιλόσοφος, σοφιστής:

Έζησε το 180 – 238, μετά Α- Χριστού Ιησού :

Julius Pollux Gramm., Onomasticon
Book 9, section 14, line 5

«…τὰ μὲν δὴ μέρη τῶν ἔξω πόλεως, καὶ ὅσα κατ' ἀγρούς, ἔχεις ἐν τοῖς γεωργικοῖς (I 12) προειρημένα· τῶν δὲ προαστείων ἂν εἴη καὶ φρούρια, ἃ καὶ φυλακτήρια ἂν λέγοις καὶ φρυκτώρια καὶ πυρσούργια καὶ σκοπάς, καί που καὶ προτειχίσματα καὶ χάραξ καὶ χαρακώματα, τάφροι, σταυροὶ (@ πάσσαλοι) καὶ σταυρώματα, σκηνώματα καὶ σκηναὶ καὶ σκηνήματα, καλύβαι, στρατόπεδα, καὶ πάνθ' ὅσα ἐπὶ φρουρᾷ τῶν ἔξω προμεμηχάνηται».

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>