Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2020

Σήμερα 30 Ιανουαρίου γιορτάζει ο Ορθόδοξος άγιος Μαύρος, ο άγιος Μαυρουδής, ο άγιος Μαυροειδής και η αγία Μαυρέτα, παρόλο που δεν υπάρχει ο βίος τους και η ύπαρξη τους στα Ορθόδοξα Συναξάρια και στα άλλα βιβλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας !!!


Σήμερα 30 Ιανουαρίου γιορτάζει ο Ορθόδοξος άγιος Μαύρος, ο άγιος Μαυρουδής, ο άγιος Μαυροειδής και η αγία Μαυρέτα, παρόλο που δεν υπάρχει ο βίος τους και η ύπαρξη τους στα Ορθόδοξα Συναξάρια και στα άλλα βιβλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας !!!

Τα δικά μου σχόλια θα είναι πάντα μέσα σε παρένθεση και θα έχουν στην αρχή με κόκκινο χρώμα, το σύμβολο αυτό @

(@ Όχι μόνον Εβραιοχριστιανοί αν ψάξετε τα Ορθόδοξα Συναξάρια, αλλά και όλο τις πληροφορίες του διαδικτύου, δεν θα βρείτε πληροφορίες για τους ανύπαρκτους Ορθόδοξους αγίους: Τον άγιο Μαύρο, τον ο άγιο Μαυρουδή, τον άγιο Μαυροειδή και την αγία Μαυρέτα.

Αν δεν καταλάβατε Εβραιοχριστιανοί: Οι μαύροι άγιοι αυτοί και όλες οι αποχρώσεις του μαύρου αγίου (και όχι οι 50 αποχρώσεις του γκρι BDSM , που υπάρχουν σίγουρα σε όλα τα Ορθόδοξα μοναστήρια), δεν υπάρχουν ούτε καν ως διηγήσεις στα Ορθόδοξα παραμύθια, που είναι τα Συναξάρια των αγίων.

Ας δούμε πρώτα τι γράφει στο διαδίκτυο η Ιστοσελίδα Ορθόδοξος συναξαριστής, για άλλον ανύπαρκτο άγιο Μαύρο τον Ιερομάρτυρα, που εορτάζει στις 1 Μαΐου εκάστου έτους και δεν είναι αυτός ο άγιος Μαύρος που εορτάζει 30 Ιανουαρίου, μαζί με τους τρεις Ιεράρχες ).


Ακόμη και αυτός ο άγιος Μαύρος, παρόλο που γιορτάζει άλλη ημερομηνία, δεν υπάρχει όπως γράφει η Ιστοσελίδα Ορθόδοξος συναξαριστής: «Ο Άγιος Μαύρος είναι άγνωστος στους Συναξαριστές και τα Μηναία».

Και δεν φτάνει Έλληνες ότι και αυτός ο άγιος Μαύρος ο Ιερομάρτυρας είναι άγνωστος (ντρέπεται να πει ανύπαρκτος ;), μας λέει ότι γιορτάζουν μαζί του και άλλοι άγιοι ανύπαρκτοι «και οι συν αυτώ».

Ως τώρα δηλαδή είδαμε ότι όχι μόνον ο άγιος Μαύρος και όλες οι αποχρώσεις των αγίων του Μαύρου, που γιορτάζουν 30 Ιανουαρίου είναι ανύπαρκτοι από τα Ορθόδοξα Συναξάρια και τα άλλα βιβλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, αλλά ακόμη και ο άγιος Μαύρος ο Ιερομάρτυρας που γιορτάζει 1 Μαΐου είναι και αυτός ανύπαρκτος και μάλιστα ζητάει η Ιστοσελίδα Ορθόδοξος συναξαριστής: «Δεν βρέθηκε αγιογραφία. Παρακαλούμε επικοινωνήστε μαζί μας, αν έχετε να μας προτείνετε κάποια».

Τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα λέω να στείλω μια δική μου φωτογραφία στην Ιστοσελίδα Ορθόδοξος συναξαριστής, γιατί το καλοκαίρι μαυρίζω πολύ, ακόμη και ανορθόδοξα κάτω από σκιά.

Το λινκ της Ιστοσελίδας Ορθόδοξος συναξαριστής είναι αυτό:

(@ Αλλά ας δούμε Εβραιοχριστιανοί και μια άλλη Ορθόδοξη Ιστοσελίδα το Βήμα Ορθοδοξίας (που μιλάει για άγιο Μαύρο ο τίτλος της ανάρτησης της και παρόλο που διαφημίζει ότι έχεις «Όλη η αλήθεια… με ένα κλικ»…

Ο τίτλος της ανάρτησης της λέγεται: «Άγιοι Φλώρος και Μαύρος – Γιορτή σήμερα 18 Αυγούστου – Ποιοι γιορτάζουν», (@ Αν διαβάσετε εκεί κάτι για τον άγιο Μαύρο να μου τηλεφωνήσετε στο 090 της Ορθοδοξίας).
(@ Και ενώ Έλληνα περιμένεις στην Ιστοσελίδα το Βήμα Ορθοδοξίας να μάθεις επιτέλους για τον ανύπαρκτο άγιο Μαύρο που τον διαφημίζει στον τίτλο της, διαβάζεις αυτό):
(@ Σαν Ορθόδοξο Εβραιοχριστιανικό θαύμα ο άγιος Μαύρος, έγινε άγιος Λαύρος και άντε πάλι εγώ να ψάχνω να βρω έστω κάτι για τον ανύπαρκτο άγιο Μαύρο !!!

Το λινκ της Ιστοσελίδας Βήμα Ορθοδοξίας είναι αυτό):

(@ Εγώ όμως είμαι πολύ πεισματάρης και θέλω να βρω κάτι οπωσδήποτε για τον ανύπαρκτο τον άγιο Μαύρο, ακόμη κι αν έχει έρθει στην Ελλάδα ως λαθρομετανάστης.

Αλλά ας δούμε μερικά αποσπάσματα: Το τι γράφει στην Ιστοσελίδα Πενταπόσταγμα ο Ορθόδοξος Παραμυθάς Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας , για τον Αρχάγγελο Μιχαήλ τον Μαύρο (@ Μήπως τελικά είναι αυτός ο άγιος Μαύρος που ψάχνω ;).
«Μπορεί στις μέρες μας το Αγιοτόκο νησί της Λέσβου να έγινε αποθήκη ψυχών μιας αποτυχημένης πολιτικής ως αναφορά το προσφυγικό, μπορεί να έγινε ο κυματοθραύστης των νεοποχίτικων επιλογών να αλλοιωθεί πληθυσμιακά ο κοινωνικός Ευρωπαϊκός ιστός.

Αλλά το ίδιο το νησί και οι κάτοικοι του βρίσκονται στο «μάτι των Αρχαγγελικών δυνάμενων» όσο και να το εποφθαλμιά το βάσκανο μάτι των αγαρηνών.

Δεν έχουν περάσει πέντε με έξη χρόνια που μας διηγήθηκαν μια ιστορία.

Μία μέρα βρέθηκε στο νησί της Λέσβου και συγκεκριμένα στο Μανταμάδο μια ηλικιωμένη τουρκάλα.

Εκ πρώτης όψεως θα έλεγε κάποιος ότι ήταν τουρίστρια σαν αυτές που κατά κόρον γεμίζουν το νησί από την απέναντι πλευρά της Θάλασσας του Αρχιπελάγους.

Αυτή όμως είχε κάτι το διαφορετικό.

Ρωτούσε και ξαναρωτούσε .

Που βρίσκεται ο ΜΑΥΡΟΣ;

Οι ντόπιοι, όπως μου είπαν δεν κουράστηκαν να σκεφτούν, γιατί ο ΜΑΥΡΟΣ για αυτούς είναι ο φημισμένος Ταξιάρχης τους στην περιώνυμο Ιερά Μονή του στο Μανταμάδο.

Τον ονομάζουν ΜΑΥΡΟ λόγω της μαύρης απόχρωσης του μοναδικού γλυπτού στην Ορθοδοξία ανάγλυφου που απεικονίζει τον Αρχάγγελο Μιχαήλ που πλάστηκε από χώμα και το αίμα των μαρτυρησάντων Μοναχών της περιοχής στα χέρια των σαρακινών - αγαρηνών πειρατών.

Όμως, τους έκανε εντύπωση, πως η Τουρκάλα γνώριζε το ιδιαίτερο αυτό προσωνύμιο του Ταξιάρχη.

Και αυτός ήταν ο λόγος που την ρώτησαν.

Η ίδια δεν δυσκολεύτηκε να τους περιγράψει την αιτία για την οποία βρέθηκε στα μέρη τους.

Τους εκμυστηρεύθηκε εν τη απλότητι της, ότι ο γιός της ήταν πιλότος της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας από την απέναντι αεροπορική βάση….

Και τον τελευταίο καιρό δεν ήταν απλώς προβληματισμένος αλλά και φοβισμένος, μέχρι που σκεφτόταν να εγκαταλείψει την δουλειά του αυτή.

Όχι μια αλλά τις περισσότερες φορές που διατάχθηκε να πετάξει πάνω από το νησί του συνέβησαν παράξενα και επικίνδυνα πράγματα.

Όχι μόνο πάθαινε κρατήματα στην μηχανή του αεροπλάνου αλλά έβλεπε μπροστά του ένα θεόρατο ΜΑΥΡΟ να του κλείνει τον δρόμο και να τον αποπροσανατολίζει.

Η ίδια Τουρκάλα συνέχισε τις εκμυστηρεύσεις της…

Από Μυτιληνιούς τουρίστες που μας επισκέπτονται στα μέρη μας έμαθα – ποιος είναι ο ΜΑΥΡΟΣ αυτός , όπως τον λέτε εσείς .

Σήμερα βρίσκομαι εδώ για τον παρακαλέσω να μην φοβερίζει τον γιό μου που δεν θέλει να ξαναπετάξει και σκέφτεται να αφήσει την δουλεία του σαν ιπτάμενος».

(@ Δεν μας έγραψε μόνο ο Ορθόδοξος Παραμυθάς Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας, αν η Τουρκάλα έγινε Ορθόδοξη Εβραιοχριστιανή, αν ο Μαύρος Αρχάγγελος Μιχαήλ σταμάτησε να ενοχλεί τον Τούρκο πιλότο και ότι από τώρα πήγαιναν κάθε Κυριακή οι δυο τους για καφέ και σε καμιά ταβέρνα στην Σμύρνη.

Αλλά μην νομίζετε Έλληνες ότι ο Ορθόδοξος Παραμυθάς Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας, σταματάει σε αυτήν την αφήγηση του):

«Στην Λέσβο γνωρίσαμε ανθρώπους που δεν πίστευαν στον ΑΓΙΟ ΘΕΟ αλλά πίστευαν στον ΜΑΥΡΟ ΤΑΞΙΑΡΧΗ.

Στην εύλογη απορία μου

Μα τι λέτε;

Μου ανέφεραν βιώματα προσωπικά και οικείων τους που όταν εκφράστηκαν άσχημα για τον Ταξιάρχη τους περιέλαβε κατ ιδίαν και για τα καλά ο ΜΑΥΡΟΣ.

ΚΑΙ συνέχισαν.

Πώς να μην το πιστεύουμε όταν σε ΑΥΤΟΝ οφείλουμε την ΛΕΥΤΕΡΙΑ μας από τα 500 και χρόνια της τουρκοκρατίας.

Φυσικά δεν τους έχουμε ρωτήσει σήμερα αν πιστεύουν αν θα τους σώσει ο ΜΑΥΡΟΣ από την νέα καμουφλαρισμένη βαρβαροκρατία; ».

(@ Δεν χρειάζεται να ρωτήσεις κανέναν Ορθόδοξε Παραμυθά Δρ. Κωνσταντίνε Βαρδάκα, γιατί εγώ πήγα και μίλησα σήμερα με τον ίδιο τον Μαύρο Ταξιάρχη τον Αρχάγγελο Μιχαήλ και με καθησύχασε και με διαβεβαίωσε, ότι έχει αναλάβει τώρα να τρομάζει και το Τουρκικό Ναυτικό, για ν’ αφήνουν να έρχονται περισσότεροι μαύροι στην Λέσβο και έτσι όταν βαρεθούν οι κάτοικοι της Λέσβου να βλέπουν μαύρους στο νησί τους, το μόνον που θα χρειαστεί θα είναι μια Ορθόδοξη προσευχή και θα τους διώξει όλους και έτσι θ’ απελευθερώσει ξανά ο Μαύρος Ταξιάρχης Αρχάγγελος Μιχαήλ την Λέσβο, όπως ξέρουμε ότι το έκανε και στην επανάσταση του 1821 !!!

Το λινκ της Ιστοσελίδας Πενταπόσταγμα είναι αυτό):

(@ Τι να κάνω Έλληνες πρέπει οπωσδήποτε να βρω τον ανύπαρκτο άγιο Μαύρο, έστω και ως άγιο και καλό Μουσουλμάνο !!!

Στην Ιστοσελίδα Αγώνας της Κρήτης διαβάζουμε για τον Μαύρο Μουσουλμάνο, που έκαναν μέχρι και μνημείο - μνήμα στα Χανιά, παρόλο που γράφει το μνημείο - μνήμα : «Ας μην ήσουν χριστιανός».

Ο τίτλος αυτού του άρθρου στην Ιστοσελίδα Αγώνας της Κρήτης είναι αυτός:

«Σαλής, ο φιλάνθρωπος μαύρος βαρκάρης, ο μουσουλμάνος του λιμανιού των Χανίων».

Και το λινκ για περισσότερες πληροφορίες γι’ αυτόν τον καλό Μουσουλμάνο Μαύρο και ποτέ Ορθόδοξο Εβραιοχριστιανό, είναι εδώ):


(@ Ας δούμε όμως Έλληνες μερικές πληροφορίες για τον Σουδανό Μαύρο Μουσουλμάνο και κυριολεκτικά άγιο άνθρωπο, όπως τον περιγράφει το άρθρο της Ιστοσελίδας Αγώνας της Κρήτης:

«Μαζί με την Αμπλά, άλλη μια καλόκαρδη μουσουλμάνα ήταν από τους καλύτερους και πιο όμορφους χαρακτήρες των Χανίων, πάντα χαμογελαστοί, γενναιόδωροι και έτοιμοι να βοηθήσουν τους ανήμπορους και άπορους συνάνθρώπους τους.

Κάθε φορά που πληρωνόταν ετοίμαζε τσάντες με τρόφιμα και τα έστελνε σε φτωχές πολύτεκνες οικογένειες ανώνυμα.

Κάποτε που κέρδισε τον πρώτο λαχνό του λαχείου δεν κράτησε ούτε δεκάρα για τον εαυτό του».

(@ Θέλω να μου πει κάποιος Ορθόδοξος Εβραιοχριστιανός, αν άκουσε (γιατί να το δει αποκλείεται), να κέρδισε κάποιος παπάς ή κάποιος καλόγερος ένα λαχείο και να έδωσε αμέσως αυτά τα χρήματα σε κάποιους Έλληνες που τα είχαν ανάγκη ;

Αν έχει συμβεί αυτό, τότε αυτό το γεγονός θα πρέπει να γιορτάζετε κάθε χρόνο οι Εβραιοχριστιανοί, ως το μεγαλύτερο αληθινό θαύμα).

«Αντίθετα προίκισε 2 ορφανές κοπέλες. Πάλι ανώνυμα.

Κάποτε κέρδισε τον πρώτο αριθμό του λαχείου, αλλά και πάλι μοίρασε το ποσό που κέρδισε σε 2 νεαρές γυναίκες που ήθελαν να παντρευτούν για να φτιάξουν την προίκα τους.

Όταν όμως ο Σαλής γέρασε και έχασε τη δύναμή του, σταμάτησε να δουλεύει στη βάρκα, αναγκάστηκε να πουλήσει το σπίτι του στο Κούμ Καπί για να μπορέσει να επιβιώσει».

«Πολλοί Χανιώτες βλέποντας ότι ο Σαλής έμεινε στη ψάθα κινητοποιήθηκαν για να του ανταποδώσουν τα όσα καλά είχε κάνει γι αυτούς τόσα χρόνια.

Αρχικά χάρη στις ενέργειες του τυπογράφου, συγγραφέα και ποιητή Γεώργιου Γεωρβασάκη, έγινε Έλληνας πολίτης έστω και αργά παίρνοντας μια μικρή σύνταξη από το ΙΚΑ.

Ακόμα και τότε όμως ο Σαλής αποδεικνύοντας τη φιλευσπλαχνία και μεγαλοψυχία του χάριζε μεγάλο μέρος της σύνταξής του σε ανθρώπους που πίστευε ότι τη χρειάζονταν περισσότερο.

Πέθανε στις 29 Φεβρουαρίου 1967 στο δωμάτιό του επί της οδού Θεοτοκοπούλου την ώρα που κοιμόταν.

Όταν πέθανε υπήρχε πρόβλημα για τον τόπο ταφής του, αφού λόγω του μουσουλμανικού θρησκεύματος δε μπορούσε να ταφεί σε χριστιανικό νεκροταφείο.

Αρχικά τον είχαν θάψει σε ένα χωράφι στην παλιά τούρκικη συνοικία Μερτζαλίκια, αλλά λόγω του ότι ήταν πολύ αγαπητός στους Χανιώτες, ετάφη στο χριστιανικό κοιμητήριο του Αγίου Λουκά στην οδό Αναπαύσεως με δικά τους έξοδα».

(@ Ο καλός Σουδανός Μαύρος Μουσουλμάνος είναι θαμμένος στο νεκροταφείο του Αγίου Λουκά στα Χανιά και πάνω στη μαρμάρινη πλάκα του μνημείου - μνήματος είναι γραμμένοι οι στίχοι του ποιητή του Γεώργιου Γεωρβασάκη λέγοντας):

«Ας ήσουν μαύρος.

Ας μην ήσουν χριστιανός.

Ας ήταν μαύρη η μορφή σου.

Μ’ από το χιόνι πιο λευκή ήτανε η ψυχή σου».
(@ Εδώ και η κάτω πλάκα του μνημείου – μνήματος του καλού Μαύρου Σουδανού Μουσουλμάνου, στα Χανιά της Κρήτης.
(@ Και για να μην παρεξηγηθώ από τους Έλληνες (λόγω του τρολαρίσματος που κάνω στον Εβραιοχριστιανισμό, για τον καλό Μουσουλμάνο των Χανίων), ξεκαθαρίζω ότι δεν είμαι ούτε υπέρ των λαθρομεταναστών, ούτε υπέρ των μουσουλμάνων ή άλλων ξένων Θρησκευμάτων, εκτός από την Ελληνική Θρησκεία του Ελληνικού Πανθέου.

Εγώ είμαι μόνον υπέρ των καλών και τίμιων ανθρώπων που είναι νόμιμοι με τους νόμους της Ελλάδας και κυρίως με αυτούς ( Έλληνες και ξένους) που μόνον με αληθινές πράξεις και αγάπη προς την Ελλάδα, αποδεικνύουν συνεχώς στους συνανθρώπους τους στην Ελλάδα ότι αξίζει να ονομάζονται και ν’ αποκαλούνται Έλληνες.

Όλους τους άλλους που ζουν απλά στην Ελλάδα και κοιτούν μόνον το συμφέρον τους και μόνον την πάρτη τους ( Έλληνες και ξένους), τους θεωρώ πολίτες της Ελλάδας και όχι Έλληνες, ακόμη και αν έχουν να μου δείξουν χιλιάδες χαρτιά που να αποδεικνύουν έτσι την δήθεν Ελληνικότητα τους.

Αλλά τώρα πάλι Έλληνες συνεχίζω την έρευνα μου για να βρω τον ανύπαρκτο άγιο Μαύρο που μ’ έχει σκάσει από το πολύ ψάξιμο.

Έτσι βρήκα έναν άγιο Μαύρο που του έχει γράψει και δύο ποιήματα ο μεγάλος Έλληνας ποιητής Γιάννης Ρίτσος, στην εφημερίδα Αυγή.

Το πρώτο ποίημα του Γιάννη Ρίτσου προς τον Πατρίς Λουμούμπα, ηγετική προσωπικότητα του απελευθερωτικού κινήματος της Αφρικής (Κονγκό), λέγεται «Πατρίς Λουμούμπα» και το δεύτερο ποίημα που αφορά πάλι τον Πατρίς Λουμούμπα, το ονομάζει ο Γιάννης Ρίτσος «Ο Μαύρος Άγιος».

Πάντως το όνομα αυτού του Μαύρου αγίου πολιτικού «Πατρίς», ταιριάζει τέλεια με το «Ορθόδοξο» ρητό «Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια», χώρια που κρατάει στον ζωγραφικό του πίνακα ένα χαρτί στα χέρια του όπως βλέπουμε ν’ απεικονίζονται και οι Ορθόδοξοι άγιοι στις αγιογραφίες τους, δείτε τον σ’ αυτήν την φωτογραφία του και θα καταλάβετε ότι μάλλον για Ορθόδοξος Μαύρος άγιος ετοιμάζεται κι αυτός, αν δεν βρεθεί κάποια άλλη αγιογραφία του ανύπαρκτου αγίου Μαύρου).
(@ Εδώ και τα δύο ποιήματα που έγραψε ο Γιάννης Ρίτσος για τον Μαύρο άγιο πολιτικό τον Πατρίς Λουμούμπα:

«Πατρίς Λουμούμπα, άλλο δεν είχες απόνα άσπρο γέλιο μπροστά σ’ όλο το μαύρο
μπροστά σ’ όλο το μαύρο του θανάτου, σ’ όλο το μαύρο της αδικίας –
ένα άσπρο γέλιο σαν τη θέληση της δικαιοσύνης,
άσπρο – άσπρο, συναγμένο σπόρο – σπόρο απ’ την καρδιά του λαού σου
όπως συνάζουμε απ’ τα σκόρπια αστέρια μιας απέραντης νύχτας
την άσπρη ανάμνηση, την άσπρη αναμονή, την άσπρη περηφάνεια
την άσπρη δύναμη της καλής μάχης αντίκρυ σ’ όλους τους άσπρους δολοφόνους
αντίκρυ σ’ όλες τις μαύρες δυστυχίες».

«Πατρίς Λουμούμπα – ένα άσπρο γέλιο στη νύχτα του λαού σου.
Όλα τα ντουφέκια σημάδευαν το γέλιο σου.
Πάνω στο γέλιο σου σημάδευαν την καρδιά της Αφρικής. Πολύ γελούσες,
Πατρίς Λουμούμπα.
Πολύ πίστεψες στη δικαιοσύνη των αδικημένων. Έδινες στόχο, Πατρίς Λουμούμπα….».

(«Τα Επικαιρικά», Γιάννης Ρίτσος, 1961, «Ο Μαύρος Άγιος»).

Εδώ και το λινκ για να μάθετε και περισσότερες πληροφορίες για τον Κονγκολέζο άγιο Μαύρο πολιτικό Πατρίς Λουμούμπα).

(@ Ζαλίστηκα να ψάχνω για τον ανύπαρκτο άγιο Μαύρο και αποφάσισα να δω μήπως υπάρχει κανένα Ορθόδοξο τροπάριο που μιλάει για Μαύρο και ας μην είναι άγιος, και έτσι βρήκα ένα ρεμπέτικο Ορθόδοξο τροπάριον που μιλάει για χριστιανό ορθόδοξο, για εκκλησιά, για λιτανεία, για Άγιο Μάμα, για λαμπάδες, για καλόγερο, για αρχάγγελο, για αμαρτία, αλλά λίγο με μπέρδεψε, το ανάψαμε τον ναργιλέ, το ένα κομμάτι μαύρο, τα ντουμάνια, η μαστούρα, αλλά από ότι κατάλαβα από αυτό το τροπάριο: Λίγο με το θυμιατό, τον ναργιλέ με τα ντουμάνια του, το ένα κομμάτι μαύρο λιβάνι, θα μου εμφανιστεί εδώ στα σίγουρα ο ανύπαρκτος άγιος Μαύρος ).

Τσιτσάνης, Λιτανεία του μάγκα:

«Σαν χριστιανός ορθόδοξος σ’ αυτή την κοινωνία
εβάλθηκα ρε μάγκες μου να κάνω λιτανεία

Εμάζεψα τα σέα μου κι ένα κομμάτι μαύρο
και ξεκινώ ρε μάγκες μου να πάω στον Άγιο Μάμα

Ανάμεσα στην εκκλησιά στις στρογγυλές καμάρες
ανάψαμε το ναργιλέ σαν να 'τανε λαμπάδες

Μα ξάφνου ένας καλόγερος μου λέει κάνε πίσω
γιατί κι εγώ έχω σειρά τζούρα για να ρουφήξω

Νάσου κι ο αρχάγγελος με μια μεγάλη φούρια
απ’ τα ντουμάνια τα πολλά τον έπιασε η μαστούρα

Μου λέει άκου χριστιανέ δεν είναι αμαρτία
που μπήκες μες στην εκκλησιά να κάνεις λιτανεία».

(@ Παρεμπιπτόντως ο Τσιτσάνης στη λιτανεία του μάγκα κάνει σαρδάμ και στην επανάληψη λέει «και ξεκινώ βρε μάγκες μου να πάω στον άγιο Μαύρο»!

Βρήκα ψάχνοντας και Ορθόδοξη προσευχή, για τον Ορθόδοξο μάγκα: Που μιλάει για τον Θεό, τον Αρχάγγελο, τους αγγέλους, την εκκλησιά, τις λαμπάδες, τον Άγιο Σπυρίδωνα, τους αγίους, τον ναργιλέ, για ρίξε λιγάκι τουμπεκί, για μια ντουμανιά, για το ντουμάνι, τις τσιγαριές, τις τσιμπουκιές, τα τρίφυλλα: Μάλλον αυτή θα είναι πολλή καλή Ορθόδοξη ρεμπέτικη ψαλμωδία για να βρω στα σίγουρα με μια ντουμανιά και μερικά τρίφυλλα τον Ορθόδοξο ανύπαρκτο άγιο Μαύρο).

Προσευχή του μάγκα:

«Θέ μου μεγαλοδύναμε,
που΄σε ψηλά κει πάνω.
ρίξε λιγάκι τουμπεκί, Θεούλη μου
στο ναργιλέ μου απάνω. (δις)

Εκεί μπροστά στης εκκλησιάς,
τις αψηλές καμάρες.
ανάβ(ψ)αμε (τις τσιγαριές ή τις τσιμπουκιές ή τα τρίφυλλα κλπ) Θεούλη μου
σάν νά 'τανε λαμπάδες. (δις)

Μπρος στον Άγιο Σπυρίδωνα,
με τ’ άσπρα του τα γένια.
τραβάω μία ντουμανιά, Θεούλη μου
ξεραίνεται στα γέλια. (δις)

Κι όταν φουντώσει (ή ανάψει) ο ναργιλές
κι αρχίσει το ντουμάνι,
βάλε όλους τους αγγέλους σου Θεούλη μου
να πούν το νάνι νάνι (δις)».

(@ Επίσης ψάχνοντας βρήκα και Ορθόδοξη ρεμπέτικη συζήτηση σε μια εκκλησιά μοναχική, από ντερβισάδες (που μάλλον οι ντερβισάδες πρέπει να είναι Ορθόδοξοι χριστιανοί και όχι κακοί Μουσουλμάνοι), γιατί κοιτάξανε με θαυμασμό άγιους ζωγραφισμένους την Παναγιά και τον Χριστό, μάλιστα ρωτήσαν τον Αρχάγγελο για τη ζωή ετούτη, μα μες τη ζάλη την πολλή, δεν είδαν πως οι άγιοι ήταν μόνο ζωγραφιστοί κι η ερημιά μεγάλη.

Αυτοί ντερβισάδες θα πρέπει να είχαν μάλλον πολλή σοβαρή Ορθόδοξη Θεολογική συζήτηση με τον Αρχάγγελο και μες τη ζάλη την πολλή, δεν είδαν πως οι άγιοι ήταν μόνο ζωγραφιστοί μέσα στην εκκλησία, όπως μας τη περιγράφει την συζήτηση αυτή ο Μπακιρτζής, σε μια εκκλησιά μοναχική):

«Σε μια εκκλησιά μοναχική, μες σ’ αψηλές καμάρες
στάθηκαν ένα απόβραδο πέντε-έξι ντερβισάδες

Στάθηκαν ένα απόβραδο πέντε-έξι ντερβισάδες
σε μια εκκλησιά μοναχική, μες σ’ αψηλές καμάρες

Κοιτάξανε με θαυμασμό άγιους ζωγραφισμένους
την Παναγιά και τον Χριστό στην κόχη καμωμένους

Ρωτήσαν τον Αρχάγγελο για τη ζωή ετούτη
για το καλό, για το κακό, τη φτώχια και τα πλούτη

Μα μες τη ζάλη την πολλή, δεν είδαν πως οι άγιοι
ήταν μόνο ζωγραφιστοί κι η ερημιά μεγάλη».

(@ Επίσης ψάχνοντας βρήκα και Ορθόδοξο ρεμπέτικο πανηγύρι που γίνεται και μέσα σε εκκλησία (μάλλον γιατί θα βρήκαν επιτέλους τον ανύπαρκτο άγιο Μαύρο ή σκέτο μαύρο χασισάκι ή λιβάνι), να γίνεται μέρα Παρασκευή, να είναι των άγιων αποστόλων, να πάει ο άλλος στην εκκλησιά, να λέει όταν ακούει τον παπα-Αντώνη να ψάλλει, ότι γρήγορα νιώθω να μαστουρώνω, να φωνάζει ο Γερμανός ο μοναχός να μην τον τραβάς πολύ παπά τον πλάγιο τον πρώτο (τον νεωκόρο τραβάει από κάπου ο παπάς ή την ψαλμωδία ; Δεν γνωρίζω ούτε και εγώ γιατί άρχισε να με μαστουρώνει και εμένα το λιβάνι), γιατί θα ’ρθουν οι άγιοι, θα θέλουν κα ’να κόλπο (Τι κόλπο μπορεί θέλουν οι Ορθόδοξοι άγιοι, μήπως σαν τα άγρια κόλπα του Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν (Κατά Μάρκον η΄ 34 – θ΄ 1) που κάνουν στα Ορθόδοξα μοναστήρια και στο Άγιο Όρος ; ), αλλά μάλλον το κόλπο είναι όπως αναφέρει το χασισάκι και ότι ψες βράδυ το ’πιαμε όλο και έτσι αν δεν τους φχαριστήσουμε (@ τους αγίους) θα μας ζητάν τον θρόνο ή μπορεί και τα χρηματικά ποσοστά που κερδίζει από τα Ορθόδοξα κορόιδα, αυτός ο Εκκλησιαστικός θρόνος.

Όλα αυτά μας τα διηγείται ο Μπακιρτζής στο Πανηγύρι):

«Έφυγες ένα πρωϊνό έτσι έμελλε να γίνει
και όταν το πλοίο έφυγε πήγα στο πανηγύρι

Ήτανε μέρα Παρασκευή των άγιων αποστόλων
στο Καζαβίτι ανέβαινε ο Κάτω πρίνος όλος

Τραβώ γραμμή στην εκκλησιά να ξεχαστεί ο πόνος
του χωρισμού και γρήγορα νιώθω να μαστουρώνω

Ο παπα-Αντώνης άρχισε τον πλάγιο τον πρώτο
και ο Γερμανός ο μοναχός του απάντησε με τρόπο

Μην τον τραβάς πολύ παπά τον πλάγιο τον πρώτο
γιατί θα ’ρθουν οι άγιοι, θα θέλουν κα ’νά κόλπο

Και χασισάκι πού να βρεις, ψες βράδυ το ’πιαμε όλο
κι αν δεν τους φχαριστήσουμε (@ τους αγίους) θα μας ζητάν τον (θρόνο;)

Με τα τραγούδια τους ψαλμούς ξεχάστηκε ο πόνος
και με μια νόστιμη μικρή τραβιέμαι τώρα ο δόλιος, ωχ, ωχ, ωχ! ».

(@ Πάντως ακόμη και που μαστούρωσα με ρεμπέτικες Ορθόδοξες προσευχές, ψαλμωδίες σ’ εκκλησίες και πανηγύρια, ακόμη δεν μπόρεσα να βρω τον ανύπαρκτο άγιο Μαύρο και γι’ θα κάνω μια τελευταία προσπάθεια μήπως τον βρω πουθενά εδώ στα Ορθόδοξα και Ανορθόδοξα Δρώμενα που γίνονται στην Ελλάδα.

Τελικά τον βρήκα τον άγιο Μαύρο, αλλά μάλλον τελικά είναι δυο οι άγιοι Μαύροι στην Ελλάδα και με μεγάλες αγιαστούρες όπως το εξακρίβωσε όταν τους προσκύνησε και τους δυο, η Ορθόδοξη μοναχή Τζούλια Αλεξανδράτου (μοναχή ήταν με τους δυο Μαύρους και με κανέναν άλλο, ιδού και η Ορθόδοξη απόδειξη).
(@ Τελικά Εβραιοχριστιανοί ο Ορθόδοξος άγιος Μαύρος, ο άγιος Μαυρουδής, ο άγιος Μαυροειδής και η αγία Μαυρέτα, δεν υπάρχουν ούτε καν ως διηγήσεις στα Ορθόδοξα παραμύθια, που είναι τα Συναξάρια των αγίων, ούτε καν στο Διαδίκτυο (ως καινούρια παραμύθια), αλλά τουλάχιστον σας βρήκα επιτέλους δυο αληθινούς αγίους Μαύρους και αν δεν πιστεύετε τα δικά μου λόγια, ρωτήστε την Τζούλια Αλεξανδράτου που τους αισθάνθηκε και τους προσκύνησε με πάθος και τους ένιωσε με πολλή Ορθόδοξη βαθιά κατάνυξη.

Προσεύχομαι τώρα και εγώ στον άγιο Μαύρο και περιμένω το θαύμα του, μια μέρα να βγει Ορθόδοξο βίντεο, με τον Ορθόδοξο Πρέκα να λέει «ελάτε να τα πάρετε» και να πηγαίνει η Τζούλια λέγοντας «βαριέμαι Κώστα αλλά έρχομαι»... και ας μην υπάρχει τώρα ο Ορθόδοξος Κώστας Γκουσγκούνης να τους πει και αυτούς τους δυο αυτό το πολύ Ορθόδοξο που είπε κάποτε και στον Έλληνα Χριστό:
(@ Όμως υπάρχει ένας Ορθόδοξος Ολυμπιακός Θρύλος ότι μπορεί κάποτε η Ορθοδοξία να γίνει με θαύμα Ελληνική, Ερωτική, ακόμη και ποδοσφαιρική και έτσι θα βρούμε επιτέλους τον ανύπαρκτο άγιο Μαύρο... γι’ αυτό και εγώ σας βρήκα ένα Ορθόδοξο βίντεο που τα έχει όλα αυτά και μάλιστα με Ολύμπιο ερωτικό πάθος (όπως του Θεού Δία), που στο βίντεο αυτό τον ονομάζουν Κωνσταντή (και δεν είναι μόνον μ’ έναν άγιο Μαύρο, αλλά με δύο διαφορετικούς αγίους Μαύρους), για να ταιριάξει με το παραμύθι και τον Θρύλο της Ελληνορθοδοξίας.



Αναρτήθηκε: Γεώργιος Γρηγορομιχελάκης : Συγγραφέας, Ιστορικός Ερευνητής.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου